Cyfrowe oznaczenia to oczywista porażka w codziennym użytkowaniu, natomiast dobrze się "komputeryzuje" takiego rodzaju dane. Ja pamiętam tylko 1.4301 a resztę muszę sprawdzić.
Zaleta nowych oznaczeń jest taka że są uniwersalne.

Gdyby podział stali na grupy wkładano mi do głowy wg nowych oznaczeń, to te nowe byłyby pewnie dla mnie łatwiejsze do ogarnięcia.

Racja oczywista.[/code]

Dla mnie s235 jest o wiele bardziej jasne od St3S

S235 - dwie proste informacje

s- konstrukcyjna niestopowa (czyli żelazo, węgielek, jakieś domieszki i koniec), info dla konstruktora - rdzewiejąca

235 - Re 235Mpa - druga podstawowa informacja dla konstruktora, mało Mpa - mało węgla - łatwo spawalna

Znane i lubiane 0H18N9

oznaczenie X5CrNi18-10

Niesie to wiele informacji wprost:

X - stal stopowa

5 - 0,05 procent węgla (raczej brak wpływu na twardość, niewiele da hartowanie), raczej niewysokie Re (~200Mpa)

CrNi - główne dodatki stopowe

18-10 - 18% chromu, 10%niklu

Przy tej zawartość chromu i niklu można w ciemno walić że to stal austenityczna, ponadto można śmiało walić że nierdzewna, na 99% kwasoodporna, niemagnetyczna.

Mało węgla, dużo dodatków - trzeba by policzyć ekwiwalent węgla aby stwierdzić rodzaj spawalności.

Czego jeszcze konstruktor pragnie?

Dużo można dzisiaj wyczytać z oznaczenia DIN, natomiast co mówi ci 0H18N9?

Kolego te oznaczenia są już zdrowo stare i obcnie nie praktykowane. Dzisiaj odpowiednikiem St3s jest S235 (stal konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia Re, min 235Mpa)