tuxcnc pisze:Zwykle się takich rzeczy nie czepiam, ale tutaj to normalnie masakra ...
Czy moglibyście pisać po polsku ?

Zwykle czepiasz się wszystkiego.
Wtedy jest masakra.
"Omińtendół bo tulismanore".

Dużym łukiem.

i

To niezwykłe, że raczyłeś podzielić się z nami tym spostrzeżeniem.

Jeżeli detal jest tak krótki,
to połóż coś na płasko na szynach imadła,
węższego od detalu i na tym odniesieniu połóż podpórki boczne.

Jednak najlepiej było by, zastosować cienkie podkładki równoległe i dla spokoju rozpierającą sprężynę na przykład w "S",
żeby się podkładki ciągle nie przewracały przy mocowaniu detalu.

Nie wiem jakich profesjonalnych rozwiązań autor oczekiwał, ale do wiercenia nikt się pewnie nie doktoryzuje zazwyczaj na wrasztacie.

Skoro jednak podkładki są za grube, a detal być może ma być precyzyjnie umocowany i jest kosztowny, będzie dużo sztuk do wykonania , trzeba kupić/zrobić odpowiednie podkładki i tyle.

Ma być dokładniej można wydrążyć

Jest sposób Romana podeprzeć na końcach ( jeżeli wolimy bezpieczne szeeeerokie marginesy) i jak już ma być profi a imadło nie ma dziur ( tak takie jak w serze ), to można użyć podpórki śrubowe albo jak pasuje na długość detalu schodkowe.

Jak rozumiem autor zamilkł, czyli DZIURY już wydłubane.

pzdr

Magnes też ma swoje mankamenty. ( tak na marginesie bo tu nie wiem jak masywny jest ten teownik )
Jakbyś chciał przefrezować lekko wypukły albo wklęsły detal, taki niezbyt gruby płaskownik na przykład, to stół potrafi go dociągnąć i wyprostować na czas obróbki.
Po puszczeniu detal spowrotem jest krzywy.

Co do tego "T" detalu, to jest jeszcze jedna sprawa na którą trzeba zwrócić uwagę, jakby go zaciskać w szczękach .
Pod "pachami " promień po frezie musi być mniejszy niż promień krawędzi szczęk imadła.
Inaczej zaciskając detal, wypchniemy go w górę i nie oprze się ramionami na imadle.

Lepiej jak pisał GRQ dać podkładki równoległe od spodu.