IMPULS3 pisze:

trzasu pisze:autor wątku dobrze zaczął co widać po ilości odp,

Ja zawsze podziwiam owych autorów za wytrwałość w dążeniu do celu.




Dołączył: 2014-04-10, 23:53
Ostatnia wizyta: Dzisiaj 0:28 (Minut: 0)
Wizyt: 20 Łączny czas wizyt Godzin: 6.3
Postów: 2, tematów: 1, załączników: 0, ankiet: 0
[0% z całości / 0.29 postów dziennie]
Ostatni post 2014-04-14, 12:40

IMPULS3 - jak wspomniałem na początku, forum obserwuję od jakiegoś czasu, ale konto założyłem właśnie po to, by zadać to pytanie, więc nie wiem co na celu miało wklejanie statystyk z mojego profilu.

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi, w dużej mierze - konstruktywne. Podsunęły mi parę pomysłów - przyznam, że wcześniej nie myślałem o kołach naukowych, a takie u mnie na uczelni działają i to dość efektywnie - na przykład w Kole Naukowym Lotników tworzą chociażby projekty na zawody UAV, i to sami korzystając z różnych technologii jakie udostępnia im uczelnia. Postaram się rozeznać w temacie, może akurat gdzieś bym się załapał. Myślę też o jakichś praktykach, ale z tym może być trochę problemu - większość firm szuka kogoś po przynajmniej 3 roku.

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi, może trochę bardziej nakreślę sytuację:

Studiuję lotnictwo i kosmonautykę, z językiem angielskim nie mam kłopotu (poziom B2/C1), z wyobraźnią przestrzenną też nie (rzuty Monge'a na pierwszym semestrze na piątkę), jak to ktoś wspomniał - w dzieciństwie i łuk i procę zrobiłem, parę urządzeń (ku uciesze rodziców) rozłożyłem na części, gorzej było z ponownym złożeniem Trochę czasu spędziłem też na sklejaniu modeli samolotów. Ogólnie lotnictwo jest moją życiową pasją, zarówno jeżeli chodzi o wiedzę teoretyczną, jak i praktyczną (w tym przypadku ukończony kurs szybowcowy) - więc smykałki i pasji mi chyba nie brak.

Może dałem trochę zbyt ogólne pytanie - bardziej chodziło mi właśnie o to gdzie połączyć teorię z praktyką (nigdy niestety nie miałem styczności ani z tokarką, ani z frezarką ani nawet z migomatem - całe życie mieszkam w bloku, więc nawet nie miałem możliwości nauczyć się takich praktycznych rzeczy w przydomowym warsztacie, jak niektórzy), myślałem żeby zrobić jakiś kurs na CNC, ale z opinii na forum wynika, że często to strata czasu.

Chciałbym też wiedzieć na jakich przedmiotach teoretycznych najlepiej się skupić - niestety studia to mnóstwo pamięciówki, a wiadomo, że nie wszystko się potem w przyszłości przydaje.

Myślałem o tym, żeby pójść bardziej w kierunku projektowania silników/płatowców (waham się między tymi dwoma specjalnościami), ale chciałbym coś faktycznie z tych studiów wynieść żeby potem w przyszłej pracy nie popełniać głupich błędów i być przygotowanym do tego, czego ode mnie będzie wymagać pracodawca.

Witam wszystkich,

To mój pierwszy post na tym forum, chociaż śledziłem je już dłuższy czas jako bierny obserwator. Postanowiłem założyć ten temat właśnie tu, bo forum to skupia osoby związane zawodowo lub hobbystycznie z ogólnie pojętą inżynierią.

Mam dość nietypowe pytanie - otóż jak zostać dobrym inżynierem? Jak ukierunkować swoją wiedzę, czego i z czego się uczyć, żeby nie mieć potem braków w wiedzy i problemów ze znalezieniem pracy?

Studiuję obecnie na Politechnice Rzeszowskiej, jestem dopiero na pierwszym roku. Póki co mam bardziej ogólne przedmioty, z którymi sobie całkiem dobrze radzę, ale przy niektórych, bardziej technicznych przedmiotach (grafika inżynierska, elektrotechnika, mechanika ogólna) jest mi już trudniej - skończyłem raczej przeciętne liceum, a ludzie po technikach mają nade mną dużą przewagę.

Chciałbym nadrobić jakoś taką wiedzę ogólnotechniczną żeby nie mieć potem problemów na dalszym etapie studiów (potem jest przecież coraz trudniej, pojawiają się PKMy i inne przedmioty, w których potrzeba mieć wiedzę z wielu dziedzin). Co zatem robić? Czego się uczyć? Co czytać, żeby być dobrym inżynierem?

Z góry dzięki za odpowiedź