capt.d. pisze:Zakładając, że nie zmieniasz obróbki, to do kolejnych zamocowań nie musisz nic zmieniać w programie. Wszystko, łącznie z pomiarem jesteś w stanie wykonać z automatu.

Tzn? Bo właśnie po to założyłem ten wątek, aby nie musieć się męczyć z ręczną przeróbką programu. Jeżeli wiesz jak coś takiego zrobić to mógłbyś podać przykład kodu? Np. wiercenie dla 4 miejsc zerowych z iteracją?

capt.d. pisze:Nie ma czegoś takiego jak etykiety nadrzędne. Program jest wykonywany sekwencyjnie, nie ma żadnej hierarchii w programie. Część programu, którą wykonujesz wielokrotnie, zamykasz w między etykietami (LBL). Wywołujesz kiedy potrzebne.

Mnie chodziło bardziej o skrót myślowy, tak jak jest program i podprogram. A etykiety (LBL) można traktować jako podprogramy. Pozdrawiam

Arias2 pisze:A nie prościej napisać dla jednego mocowania (jeden pkt zerowy) komplet operacji, wtedy pkt zerowy dajesz pod LBL przy zakończeniu zaczytujesz kolejny LBL (pkt zerowy) dla kolejnego mocowania.
Mi wprowadzenie pkt zerowych zajmuje jakieś 5 minut razem z mocowaniem detali.

Arias2 to zależy wszystko od podstawowego kryterium - ilość detali do zrobienia. Jeżeli miałbym zrobić 5 czy 10 detali to nie byłoby problemu. Natomiast kiedy ilość sztuk wynosi od 200-800 przy 15 operacjach w jednym zamocowaniu tylko dla 3 zamocowań daje nam 45 zmian narzędzia, w jednym cyklu przy ok 5s dla wymiany narzędzia robi się prawie 4 min.
Idąc dalej tym tropem czas wymiany narzędzi dla 800 szt. wynosi 16,7h Twoim sposobem. Dla zamiany miejsca zerowego w poszczególnej operacji wychodzi 5,5h. Różnica jest znaczna, a to dla 3 mocowań tylko. Mnie ręczne przerobienie programu zajmuje jakieś 15-30min.

Rozwiązaniem byłoby zapisanie iteracji miejsc zerowych w etykiecie nadrzędnej i zapisanie danej operacji w etykietę podrzędną. Tylko właśnie nie wiem jak zrobić iteracje miejsc zerowych dla danej operacji.

Bardzo dziękuję za pomoc i próbę rozwiązania mojego problemu

capt.d. pisze:Od tego należało zacząć Zainteresuj się wykorzystaniem funkcji FN 25.

Capt.d. Funkcja FN 25 nie wprowadza niczego w rozwiązaniu problemu, o którym pisałem, gdyż przesuwa o daną wartość w danej osi. Czyli idąc tym tropem musiałbym znać dokładnie przesunięcie między mocowaniami w poszczególnych osiach i je wpisywać każdorazowo dla 30 operacji dla poszczególnych osi. Obecnie dotykam sondą przesunięcia dla poszczególnych mocowań i w kodzie dopisuje dwie linijki dla danego przesunięcia:
77 CYKL DEF 7.0 PUNKT ZEROWY
78 CYKL DEF 7.1 #3

Steryd pisze:Q1=5
Lbl1
Cycl 7
Cycl 7.1 XQ1
Q1=Q1+10
Program
Program
Program
Call lbl1

Steryd już bliżej jesteś odpowiedzi na moje pytanie, tylko za bardzo nie widzę, gdzie miałaby być sama iteracja (Q1=Q1+10)? Jeżeli tak to gdzie jest wartość ilości iteracji - wywołania konkretną ilość razy etykiety?

capt.d. pisze: ↑

03 mar 2018, 18:42

Aloha

Moim zdaniem cykl 7 powinno się stosować do przesunięcia zera w zakresie jednej bazy (jeden detal) - jeśli bezpośrednio wynika to z rysunku.
Przy obróbce kilku detali korzystajmy z kilku baz.
Dowolny kod piszemy tylko raz, wywołujemy dowolną ilość razy, dla dowolnej ilości i dla dowolnych numerów punktów bazowych.
Wszystko to można osiągnąć używając podprogramów i parametrów.
Punkt bazowy (miejsce zerowe detalu - cykl 247) to nie to samo co przesunięcie miejsca zerowego cykl 7.

Pozdrawiam

Capt.d. wydaje mi się, że w przypadku, który opisałem zamiana cyklu 7 na cykl 247 nic nie zmienia, bo zamiast korzystać z przesunięcia miejsca zerowego z tabeli miejsc zerowych korzystamy z presetów tabeli miejsc zerowych.
Czyli w kodzie i tak mamy dwie linijki. Dla uściślenia ja pracuję na iTNC 426 (nie ma presetów tabeli miejsc zerowych), a nie iTNC530.

capt.d. pisze: ↑

03 mar 2018, 18:42

Dowolny kod piszemy tylko raz, wywołujemy dowolną ilość razy, dla dowolnej ilości i dla dowolnych numerów punktów bazowych.
Wszystko to można osiągnąć używając podprogramów i parametrów.

Czy mógłbyś bardziej rozwinąć swoją myśl, bo nie do końca rozumiem Twój zamysł. Jeśli podałbyś przykład na samym kodzie to byłoby o wiele bardziej obrazowe.

Steryd pisze: ↑

03 mar 2018, 19:11

Jw.
Jedyne co, to przy cyklu7 możesz użyć parametrów Q jako danych przesunięcia i jeśli masz to w stałych odstępach, to można dać iteracyjnie przyrost.

Steryd i jak miałby wyglądać taki iteracyjny przyrost przy użyciu parametrów Q?

Pozdrawiam

Witam wszystkich forumowiczów Mam problem ze "zautomatyzowaniem" cyklu 7 i wywoływaniem kolejnych miejsc zerowych z tabeli miejsc zerowych. Chodzi o to, że mam detal składający się z kilkunastu operacji i chce go wykonywać na kilku mocowaniach. Obecnie radzę sobie w ten sposób, że poszczególną operację (np. wiercenie) kopiuję w kodzie X razy w zależności od mocowań i dopisuję cykl 7 z wywołaniem danego miejsca zerowego. Problem w tym, że przy kilkunastu operacjach modyfikacja kodu zajmuje dużo czasu i jest możliwość popełnienia błędu.

Czy jest możliwość zoptymalizowania tego procesu? Chodzi mi o to, żeby nie trzeba było kopiować X razy kodu i wywoływać kolejnego miejsca zerowego. A po prostu zrobić coś takiego, żeby operacja była wykonywana X razy z X miejsc zerowych. Być może na zasadzie jakiejś iteracji z odwołaniem do miejsca w tabeli?

Dziękuję za każdą merytoryczną sugestię i pomoc