Pierwsza praca to jest pańszczyzna i trzeba to przyjąć z pokorą. Bywa inaczej ale nieczęsto.
Na czerpanie zysków z wiedzy i umiejętności trzeba sobie zasłużyć, zapracować. Pracownik dopóki się uczy podstaw, jest dla firmy bardziej obciążeniem niż wartością. Stąd trudno oczekiwać żeby jeszcze za to godziwie dostawał.
W przeszłości czeladnicy nie dostawali nic a często jeszcze sami musieli zapłacić. Dziś te zasady wydają się chore, bo społeczeństwa socjalistyczne Europy wypracowały system który płaci(ł) za nic a pracownik robił wręcz łaskę że w ogóle był. Ale faktycznie są to zasady zdrowe bo NATURALNE. Wiedza to towar, dodatkowo towar niezmiernie kosztowny.

Marnie płaca ale można się nauczyć - to korzystaj z tego ile wlezie. Dobrze kombinujesz.
Za 2-3 lata takiej pańszczyzny, po opanowaniu mniej więcej wszystkiego co się da, przyjdzie czas na szukanie pracy dochodowej. Pracy będzie coraz mniej i tylko ci lepsi będą mieli na nią szansę.