Nie oceniaj pochopnie. Ale zapewne "szybko" to nic z tego pomysłu nie będzie...

Pioterek, odpuść sobie rękodzieło do którego nie jesteś przygotowany, i kup coś gotowego za parę złotych:
http://www.ebay.co.uk/itm/iGaging-DigiM ... 1c2f4753b8
Zaoszczędzisz czas, pieniądze, włosy na głowie i do tego nie będziesz miał problemów ze zmiennymi wartościami luzów.

Jak się nie chce znaleźć, to się nie znajduje:
http://www.microchip.com/stellent/idcpl ... e=en539300
Jest nawet gotowe źródło, które można łatwo dostosować do swoich potrzeb i włożyć w dowolny procesor 8-bitowy tej firmy (praktycznie bez zmiany kodu).
Tu, fakt, muszę przyznać, że się zagalopowałem. Dekodery sprzętowe są dopiero w procesorach 16-bitowych, z zaawansowanym sprzętem do sterowania silnikami. W mniejszych trzeba to zrobić programowo. Ale nie potrzebny jest do tego zewnętrzny układ ani nawet oporniki podciągające.

Nie pisałem o 8051, tylko KONKRETNIE o 2051.
Układów opartych na 51 jest tysiąc. Nawet jedna polska firma robi takie super szybkie procesory na tym właśnie rdzeniu. Co nie zmienia fakty, że jest to chromowanie Syreny 105. Jak wspomniałem: jest klient - jest produkt dla niego.
Też nadal używam tego układu w produkcji. Ale wyłącznie dlatego, że nikomu się nie chce przerobić projektu. I tak od ponad 10 lat. Nawet nie wiem, na czym to programujemy, bo ja swój programator do układów 89xxxx Atmela wyrzuciłem do kubła lata temu Bez cienia nostalgii

Tak tak, kolejny dobry przykład na udowodnienie Twojej tezy, to nóż widelec i łyżka. Poddaję się... Może zrób ankietę, ilu ludzi używa aparatów telefonicznych z tarczą wybierającą, powszechnych jeszcze 15 lat temu. Takie dobre, proste i niezawodne rozwiązanie...

Dokładnie to miałem na myśli. Pioterek, świat spokojnie poradzi sobie bez Twojego pomysłu, ale Ty sobie nie poradzisz bez wspomnianych podstaw techniki cyfrowej lub podstaw programowania mikrokontrolerów. Polecam i jedno i drugie - ALE zależnie od potrzeby.

Zacznijmy od tego, że nie wiadomo dokładnie co chcesz zrobić i jakie są założenia projektu. W technice wszystko musi mieć od samego początku ręce i nogi, bo w przeciwnym razie efekt będzie do d..y. Nikt poważny nie podejmie się dyskusji na takim etapie, bo to zwykłe marnowanie czasu. Opisz wejścia i wyjścia oraz funkcje układu, żeby w ogóle było wiadomo na jaki kierunek prac Cię namawiać. Tak od ręki Ci mogę tylko napisać, że ustawianie parametrów czegokolwiek dipswitchami, jeśli ma być to czynność powtarzalna, to pomysł bardzo zły i nie idź w tym kierunku. Nie należy nabierać złych nawyków od samego początku.

Emocje? Na forum? Potrzeba akceptacji grupy przypadkowych ludzi? Pioterek, daj spokój

Pozwól że zadam Ci 2 pytania. Nie musisz mi odpowiadać.
1. czy zanim napisałeś kolejny post, użyłeś wyszukiwarki ze słowami kluczowymi NA PRZYKŁAD: "microcontroller features quadrature encoder debugger" albo "hadware debugger programmer low cost"?
2. czy posiadasz lub właśnie kupiłeś jakąś książkę o podstawach techniki cyfrowej?
Jeśli nie, to zacznij ocenianie, porządkowanie i poprawianie świata od siebie

Zrobisz coś, nie będzie działało jak należy choć powinno, i nie będziesz mógł sobie poradzić - pomogę. Czekasz na gotowy przepis - NIE DAM.
Proste

OK. Mam nadzieję, że wątek nie został przeze mnie "zdestabilizowany" Już się zamykam.

W Twoim schemacie pojmowania świata, być może.

Spokojnie Panowie, już macie króla, i jego stanowisko jest niezagrożone. Przynajmniej z mojej strony
Zarejestrowałem się tu wyłącznie po to, żeby spróbować kupić tokarkę. Trochę poczekam a potem zniknę tak nagle jak się pojawiłem Jeśli komuś w międzyczasie pomogę, to fajnie. Nie, to trudno.
Współczesna moda, która przyszła wraz z internetem i gimnazjami, polegająca na dostawaniu wszystkiego w 5 minut, bez własnego wysiłku (szczególnie intelektualnego) to nie jest coś co kiedykolwiek popierałem i zamierzam popierać. Tak więc, jeśli ktoś oczekuje wskazówek, to owszem. Ale jeśli gotowca, to nie ode mnie.
Na tematy mechaniczne się nie wypowiadam, i nie zamierzam, bo znam swoje ograniczenia. Szkoda, że nie wszyscy tak mają

tuxcnc pisze:Myślę, że to nie jest jedyna rzecz której nie rozumiesz.

Z pewnością. Na szczęście zawsze można zapytać jakiegoś guru-linuksiarza, który wie wszystko, łącznie z tym o co się nie otarł A przynajmniej tak mu się wydaje

tuxcnc pisze:Ten mikrokontroler jest dobry, który jest tani, dobrze znany i wystarczający do danej aplikacji. Ja sporo użytecznych układów zrobiłem na AT89C2051 (2,5 zł/szt) i wnerwia mnie pieprzenie że inne są bardziej zaawansowane, skoro i tak nie wykorzystałem nawet 1/3 zasobów.

Ten kontroler był dobry 15 lat temu, kiedy wszedł masowo na rynek. Też na nim sporo zrobiłem. W tej chwili to jednak średniowiecze i tylko zatwardziali amatorzy się go trzymają w nowych projektach Co to za CHORE rozwiązanie, żeby do procesora trzeba było bramki XOR dokładać (dodatkowy scalak), tylko po to żeby odpalić przerwanie z kilku źródeł Amatorszczyzna do kwadratu. Skoro są procesory również po około 2,50zł w detalu, które:
1. mają przerwania na wszystkich nogach albo przynajmniej na kilku
2. mają wbudowany sprzętowy dekoder kwadraturowy
3. nie potrzebują zewnętrznego oscylatora
4. pobierają ułamek prądu tego co 2051 przy kilka/kilkadziesiąt razy większej prędkości działania
5. mają obciążalność wyjść kilkakrotnie większą niż 2051
6. nie wymagają niczego oprócz zasilania i kondensatora blokującego zasilanie
7. działają od 2V lub nawet mniej
8. mają już od 6 wyprowadzeń (w tym 2 nogi na zasilanie)
9. są produkowane w gigantycznym wyborze, że można mieć układ posiadający dokładnie to co akurat potrzeba
10. co ważne dla początkujących, za nieco ponad 100zł można do nich podłączyć debugger i uruchamiać program krokowo, stawiać pułapki, łatwo szukać błędów.

Podstawy techniki cyfrowej, to włąściwy etap będący wprowadzeniem do układów mikroprogramowalnych. Tyle że trzeba zacząć od chęci do nauki i przyswojenia sobie podstaw teoretycznych działania układów cyfrowych, a nie od poszukiwania gotowych rozwiązań. To droga donikąd. Zrozumiesz jak to działa, wtedy zrobisz wszystko sam, bez pomocy durnych projekcików w stylu AVT. Na szczęście książek na ten temat nie brakuje.
Technika cyfrowa jest o tyle przyjemna, że można być nogą z elektroniki. Jedyne co jest potrzebne na początek, to zasilacz 5V i próbnik stanów logicznych.
Bez rozumienia logiki cyfrowej, nie ma co podchodzić do programowania w jakimkolwiek języku. Więc jest to etap następny a nie poprzedzający. Z jakichś, zupełnie dla mnie nie zrozumiałych powodów, atmele są bardzo popularne. To jest tym bardziej dziwne, że ani nie są tańsze, alni wygodniejsze, ani nie mają lepszych narzędzi, i na dodatek są zawsze o krok ZA innymi. Chyba dlatego, że korzeniami tkwią w popularnej rodzinie 51.
Na nauczenie się podstaw programowania potrzeba około miesiąca, nie tygodnia.

Jak żyję i zajmuję się elektroniką, czyli bardzo długo, jeszcze mi się nie zdarzyło zniszczyć układu serii 4000 elektrycznością statyczną, lutując bez przestrzegania jakichkolwiek zaleceń w tym kierunku. To są legendy sprzed ponad 30 lat. Teraz układów cyfrowych cmos można sobie dotykać do woli. One wszystkie są zabezpieczone i nie ma strachu. Prędzej przegrzejesz lutownicą Co nie znaczy, że nie ma takich układów wykonanych w cmos, które bardzo łątwo uszkdzić elektrostatycznie. Owszem, są, bo nie każdy układ można zabezpieczyć bez pogarszania jego parametrów. Ale to są niszowe układy specjalnego przeznaczenia a nie "popularesy" cyfrowe po 30 groszy sztuka.

Zaczynasz mieć oczekiwania
Liczniki 192 to są właśnie takie układy, które potrafią liczyć w górę i w dół. Przełączanie kierunku zrobić można na bramkach logicznych albo analogowo.
Jest tylko jeden problem. W prosty sposób nie pozbędziesz się fałszywych impulsów. Jeśli Ci zależy na tym, żeby zliczanie było dokładne, to układ cyfrowy się skomplikuje, i trzeba się trochę orientować w technice cyfrowej, żeby to zmajstrować jak należy. Bez tego się nie zabieraj za robotę
Żeby zrobić dobrze dwukierunkowego joga na przykład, najlepiej użyć metody kwadraturowej (poszukaj w sieci co o jest) która zapewnia rozpoznawanie kierunku i brak fałszywych impulsów oraz nie gubienie impulsów.

Tux, nie ma nic "zwyczajowo". W układach TTL można wejście zostawić nie podłączone, i wtedy jest na nim naturalny stan H. Dodawanie oporników zmniejsza wrażliwość na zakłócenia, ale nie blokuje zakłóceń. Blokuje dopiero zwarcie wprost do VCC lub do GND.

W przypadku układów cmos, czy to będzie HC, HCT, czy szerokonapięciowy CD/HEF (4xxx), nie można zostawić wejść nie podłączonych. Czyli jeśli chcemy switchem wymuszać poziom niski, to dajemy switch między masą a wejściem i dodatkowo podciągamy opornikiem do plusa.
Jeśli chcemy switchem wymuszać poziom wysoki, wtedy dajemy go miedzy plusem i wejściem i dodatkowo opornik ściągający do masy. Proste jak drut.
Oporniki w obydwu przypadkach mogą mieć np po 100k, i nie ma powodu, żeby były mniejsze. W przypadku zakłóceń, lepiej jest równolegle z nimi dać małe kondensatory niż zmniejszać oporniki, bo to jest skuteczniejsze i nie powoduje niepotrzebnego nikomu do niczego wzrostu poboru prądu przez układ.
UWAGA nie wszystkie układy, które występują w rodzinie 74, występują w rodzinie 4000 w identycznej funkcjonalnie postaci. Przerabiając układ z 74 na 4000 lub w drugą stronę, zwykle trzeba go zmodyfikować. Trzeba też pamiętać, że układy serii 4000 są BARDZO wolne w porównaniu z układami 74.