Jakoś z przebiegu mojej kariery i tylu zakładów w PL można spokojnie uznać że sobie nie radziłem... no i dostałem ofertę z Norwegii, no i ją przyjąłem... No i myślałem w podobnym tonie, no mam nie jakieś super papiery na to spawanie, no doświadczenie nie z pierwszej półki do tego wróciłem do zawodu po 1,5 roku robienia czego innego niż to spawanie... No myślałem że po trzech miesiącach... wracam do domu... no jak w PL nie udało mi się to w obcym kraju nie będzie lepiej...MlKl pisze:Trzeba sobie jasno powiedzieć - jak ktoś sobie nie radzi w Polsce, to i na zachodzie najprawdopodobniej sobie też nie poradzi...
Jutro mija sześć miesięcy... umowę mam do października - kolejna pewnie już na stałe... i tu jestem w kropce... bo takiego obrotu sprawy się nie spodziewałem... tu mnie szanują... płaca jest OK... spodobała się moja osoba pod kątem jakichś umiejętności i pewnej już wiedzy technicznej...
W PL jakoś nie umiałem zaistnieć... czyli wg tej zasady nie mógłbym szukać swego miejsca zagranicą... no cóż... chyba jestem wyjątkiem od reguły... w ciągu tygodnia od kontaktu z pracodawcą byłem już w Norwegii...
Ja się tam nie obawiałem, bo wiem że coś jednak umiem i z językiem nie jest źle... no coś mi ta trupiarnia się nudzi, jednak singlem jestem a Norki to są sztuczni i nudni strasznie... tu tylko kasa i jakieś widoczki za oknem są OK, może w przyszłym roku Kanada???
Jeśli umiesz coś i umiesz się dogadać, to wyjazd jest ciekawym rozwiązaniem, tylko jak masz rodzinę to nie wiem, ja bym się głęboko zastanowił... chyba że wyłącznie jechałbym z myślą że ich tutaj ściągnąć... niż przytulać ekran Skype... no ja nie miałem sentymentów bo nie miałem nic co mnie by trzymało do PL... nawet że ta Norwegia nie jest rajem, pomimo potocznej opinii, czuję że odżyłem...
Czasem warto ruszyć ze swojego grajdołka aby poczuć perspektywę...
