lukasz1607 to są tak zwane podręczniki operatora. Tylko tak jak przedmówca już powiedział, na studiach nie naucza Cię nic konkretnego, bo nawet gdybyś chciał opanować CAM'a to pytanie brzmi, który? nie da się nauczyć wszystkich programów, musisz wiedzieć czego szukać. Ja dość długo w porównaniu z innymi studentami pracowałem z Inventorem, z racji koła naukowego, ale np. cati miałem jeden semestr. Za to skończyłem specjalizację związana z obrabiarkami i "zgłębiłem" takie dziedziny jak podstawy projektowania narzędzi i przyrządów, podstawy projektowania obrabiarek, teorie skrawania, kinematykę obrabiarek, dynamikę obrabiarek i obróbki skrawaniem oraz kilka innych. To jest zaplecze wiedzy które daje komfort podczas rozmowy z technologiem w pracy, zaplecze które pozwala zdobywać praktykę.

Pozdrawiam,
Adrian M.

Jeżeli będziesz czytać cudze programy z wywoływaniem podprogramów i cyklami typowymi dla danej maszyny nie posiadając podręcznika to już masz pod górkę. Jeżeli trafisz do automotivu to nie będziesz miał czasu na takie rzeczy. Jeżeli będziesz ogarnięty to zostaniesz zauważony i pokażą Ci więcej, typu namierzanie narzędzi, przesuwanie bazy i inne podstawowe rzeczy, które niby powinieneś wiedzieć. Ja chciałem dostać się do zakładu mechaniki precyzyjnej ale mi się nie udało. Pracuje od września w automotivie, na chwilę obecną będę się starał o certyfikat trzeciego stopnia, ale to już wewnętrzna sprawa firmy.

Pozdrawiam,
Adrian M.

Wracając jeszcze do literatury radzieckiej.
Jeżeli chciałbyś stworzyć symulację odkształcenia się wióra w strefie skrawania to potrzebujesz około dziesięciu współczynników m.in. współczynnik dynamicznego odkształcania materiału uzyskiwany jest on poprzez pomiar wystrzeliwanego z dużą prędkością pręta w ścianę. Najbliżej takie pomiary wykonuje się bodajże w Węgrzech albo Austrii. Teraz jeżeli chciałbyś dobrać odpowiedni współczynnik tarcia w strefie skrawania to nikt Ci go nie poda na talerzu. W zachodniej literaturze jeżeli są już podane takie współczynniki to nie ma uzasadnione dlaczego taki a nie inny, jak został obliczony, a tym bardziej jakie są wartości dla innych stopów. W dodatku za taka książkę zapłacisz w dolarach i nie 50$. W radzieckiej literaturze natomiast jeżeli taki temat był poruszany to był omawiany dogłębnie i wszystko było na tacy (takich informacji udzieliło mi dwóch doktorów z czego jeden już w wieku emerytalnym, a drugi przed 40'stką). Głupim przykładem jest znaleziony a joemonster artykuł, lub wzmianka o starej radzieckiej myszce znalezionej na strychu. W pudełku oprócz wcześniej wspomnianej myszki znajdował się schemat, który mógł się przydać podczas naprawy. Nie jest to chwalenie starego ustroju, ale jeżeli dwóch doktorów w różnym wieku tak mi mówiło, to coś w tym jest.

Pozdrawiam,
Adrian M.

Tak tak, tylko szkoda, że jak potrzeba konkretnej wiedzy np. jak wytoczyć przedmiot cienkościenny, w dwóch operacjach, z rury walcowanej żeby zmieścić się w biciu ok 0.06mm. gdzie zbyt duże ciśnienie na szczękach spowoduje odkształcenie (tolerancja średnicy rury to ok. 1mm). To fachowej literatury nie ma. Dla początkującego, który nie ma doświadczenia ciężki temat. Wracając do literatury, wiele razy słyszałem, że najlepsze są stare radzieckie książki, ponieważ tam zawsze opisywali co jak do czego się ma. W przeciwieństwie do zachodniej gdzie ważniejsze rzeczy nie są tłumaczone. Pewnie dlatego kiedyś nie wolno było z ZSRR wywozić książek.

Pozdrawiam,
Adrian M.

Generalnie czy skończysz studia czy nie i tak według mnie musisz popracować przy maszynie żeby zostać technologiem. Jednak często się zdarza, że potrzebne są plecy. Szkoda mi nawet przykładów podawać.

Pozdrawiam,
Adrian M.