α Brak. Tam przeciez jest silownik pneumatyczny. Powietrze jest dostarczane przez zlacze obrotowe na drugim koncu wrzeciona. Tokarka pracowala z automatycznym podajnikien polfabrykatow.
Mozna zastosowac klasyczne ciagadlo we wrzecionie i tlok przelotowy na jego koncu.
Mozna tez zalozyc uchwyt reczny i cieszyc sie wiekszym przelotem..

Na razie rozebrałem co trzeba by zrobić miejsce pod nowe sterowanie. Zrezygnowałem z szafy z tyłu tokarki. Dzięki temu będzie ją można przystawić bezpośrednio do ściany co bardzo zmniejsza potrzebne miejsce. No i przejdzie teraz przez każde drzwi Z lewej dostęp do paska i głównego silnika a z prawej do sterowania.

Jak coś już zmontuję to wrzucę fotki. Na razie uchwyt pneumatyczny.

Fotkę uchwytu wrzucę w sobotę. Maszyna musi poczekać trochę.
Zapomniałem o najciekawszym. Na wyposażeniu jest pneumatyczny "robot" umieszczający w uchwycie detal pobierany z obrotowej tacki. Cudeńko. Zrobię film jak podłączę nową wyspę zaworową.

Niedawno było na forum wspominane o radzieckiej tokarce. Właśnie wylądowała u mnie w celu modernizacji. Ciekawa sprawa. Konstrukcja jak konstrukcja, solidny kawał żelastwa. Za to elektronika to zupełnie inne czasy.
W planie jest zrobienie elektryki od podstaw, pneumatyka od podstaw, sterowanie wiadomo. A potem się zobaczy jak to ruszy. Fajna mała głowica narzędziowa, sprawna! Generalnie mechanicznie wygląda bardzo dobrze a jak jest to się okaże. Tokarka robiła chyba wyłącznie tworzywa sztuczne. Innych wiórów brak a zaglądałem już dość głęboko. Pewnie dlatego też nie ma żadnego chłodziwa.
Podstawa to 1600x800 mm. Uchwyt pneumatyczny, cylinder w uchwycie. Silnik główny prądu stałego, chyba nie opłaca się tego zostawiać. Chyba, że ktoś ma jakiś pomysł na to.