baszawez pisze:Jak w takim razie dobrac momenty oraz samohamownosc?

Przekładnia ślimakowa, jest tym rodzajem przekładni, w której można uzyskać samohamowność. Pojęcie to oznacza możliwość napędzania przekładni ślimakiem, ale niemożliwość napędzania jej ślimacznicą, ponieważ wtedy występuje znaczny opór wynikający z tarcia i wzajemnej współpracy zębów ślimacznicy i ślimaka, co wynika z ich określonego kształtu.
Odpowiadają temu określone parametry geometryczne jak kąt tarcia, którego tangens równa się współczynnikowi tarcia pomiędzy zwojami ślimaka i ślimacznicy. Współczynnik tarcia zależy od chropowatości powierzchni współpracujących, ich materiału, rodzaju środka smarnego oraz częściowo od prędkości poślizgu, jaka występuje w zazębieniu. Wobec powyższego samohamowność ma miejsce wtedy, gdy kąt wzniosu linii zwoju ślimaka jest mniejszy od kąta tarcia, przy czym kąt wzniosu zwykle zawiera się w przedziale od 15° do 30°.

Nie można jednak faktu samohamowności przekładni ślimakowej traktować jako hamulca w układzie, szczególnie przy dźwignicach, wciągarkach, gdzie mają znaczenie względy bezpieczeństwa, gdyż jeśli układ napędowy z zawieszonym obciążeniem jest rozpędzony i wyłączymy napęd, to w niesprzyjających warunkach ciężar się nie zatrzyma nagle a czasami się przemieści.