Raven pisze:Jak maszyna nieduża i miejsca sporo to aż się prosi zbudować wytłumioną, szczelną szafę na frezarkę i akcesoria (np. odkurzacz).

To prawda i prostota - budujemy wytłumione mniejsze pomieszczenie w większym pomieszczeniu. Pytanie tylko, czy ma to sens, jeżeli maszyna nie jest full automatem, a urządzeniem manualnym? Wtedy taka szafa będzie musiała być zawsze otwarta, bo musi być dostęp do "manipulatorów".

Spójrzmy na to:



Jak widzimy, jest to nie dokończone - brak w komorze roboczej stołu krzyżowego i elementów mocujących materiał. Brak też kompletnej elektryki oraz nie podłączono instalacji chłodzenia. Wszystko jest na stanie i wkrótce będzie zamontowane.

Komora robocza jest eleganckim pudłem rezonansowym - to rama stalowa, a ścianki to płyty aluminiowe 3mm oraz płyty z poliwęglanu 8mm.
Jeżeli założyć, że budowanie dedykowanej szafy jest mało sensowne, bo i tak będzie otwarta, to mam dylemat następujący - znaleźć rozwiązanie wytłumienia komory roboczej, czy wytłumić całe pomieszczenie?

Witam

Hałas to zło i tu nie ma co dyskutować. We własnym, wolnostojącym warsztacie, na prywatnej posesji, czy osiedlowym garażu jest to problem, że tak powiem, osobisty.
W piwnicy osiedlowego bloku, czy w mieszkaniu w budownictwie wielorodzinnym (a lektura forum pokazuje, że są pasjonaci, co to trzymają np. frezarkę w kawalerce) to już problem „społeczny”.

Hałas maszyny, to hałas emitowany przez pracę samego urządzenia, powiedzmy na biegu jałowym, jak i hałas emitowany przez narzędzie pracujące w materiale.
Pierwszy aspekt możemy wyeliminować do pewnego stopnia – cichsze napędy, lepsze łożyskowanie, eliminacja silników szczotkowych i tym podobne. Drugi aspekt, to trudniejsza sprawa. Trzeba oddzielić się od reszty świata.



Pierwsze, co przychodzi na myśl, to wibracje. Trzeba je wyeliminować, a więc posadowić maszynę na fundamencie oddylatowanym od części konstrukcyjnych budynku. Sprawa nieskomplikowana – beton i materiały do wypełniania szczelin dylatacyjnych – materiały plastyczne, styropian i inne knify. W wariancie mniej inwazyjnym posadowienie maszyny na stole a stołu na materiale absorbującym – jakaś gruba guma lub inne tworzywo sztuczne. Dobrze sprawdzają się na przykład pasy transmisyjne z taśmociągów, taka zbrojona guma.

Co dalej jednak?

Najskuteczniejsze chyba, ale w pewnych warunkach kłopotliwe, to oddzielenie całego pomieszczenia od reszty. Można wyciszyć całe pomieszczenie „tapetą” ze styropianu. Problem polega na tym, że materiał ten jest jednocześnie izolacją cieplną, a mnie kiedyś uczono, że taką izolację daje się na zewnątrz bo inaczej wilgoć, grzyb i tak dalej.
Z dawnych czasów zaś pamiętam myk, stosowany przez ludzi pasjonujących się wykonywaniem muzyki rockowej, z definicji głośnej, że dobry skutek przynosiło wyklejenie ścian...... opakowaniami, w jakich sprzedawane są jajka. Proszę się nie śmiać, to podobno działało.
Będąc zaś ostatnio na badaniach okresowych, byłem poddany między innymi badaniom słuchu - umieszczono mnie w pomieszczeniu odizolowanym akustycznie od reszty świata. Ściany tego pomieszczenia były wyłożone kwadratowymi dziurkowanymi płytami z jakiegoś tworzywa. Nie wiem co to było, ale było to skuteczne. Studia muzyczne też sobie chyba jakoś radzą.

Wariant drugi, budżetowy, to izolowanie nie pomieszczenia, a samej maszyny.

Jak sobie z tym radzicie? Pomysłowość ludzka nie zna granic, więc chętnie się dowiem. I zapewne nie tylko ja.