Piszac o TIGu nie wykluczam możliwości lutowania kolbą - szczególnie wobec zdjęcia powyżej. tylko odnosząc się do własnych doświadczeń czarno widzę tak z marszu podejść i lutować szczególnie że jak pisałeś - godzina roboty a jeden ruch ją smutno kończy.
Co do TIGa... Kiedyś próbowałem mikrospawania i nawet niezłe efekty były uzyskiwane właśnie techniką pijedynczego impulsu - stąd propozycja tutaj. Niestety nie jest to wydajna metoda - w opracowaniu domowym - ale w zamian nie siedzi się przy tym kamieniem a po opanowaniu efekt powtarzalny.
Spawarkę transformatorową dosyć łatwo przysposobić, obawiam sie tylko możliwości wystarczającego ograniczenia prądu - na oko potrzeba 3-10A a do takiej wartości raczej nie da się ją ustawić - dlatego pisałem o regulatorze tyrystorowym. Raz że w dziwaczny sposób da się ograniczyć prąd w impulsie to przy okazji jest też włacznik tego impulsu. Do tego dołożyć jeszcze układ HF - widziałem kiedyś na Allegro , prostownik, dławik, układ czasowy dla wyzwolenia regulatora spawarki i można podjać próbę topienia w punkcie, - prawie 100% szans na poprawny efekt.
Póżniej tylko wózek z regulowaną prędkością tak aby wpływ ciepła z pojedynczego jeziorka pokrywał się z nastepnym. Dla cienkiej blachy prawdopodobnie trzeba będzie dołożyć obcy drucik cyny jako dodatkowe spoiwo tak aby wyładowania własnie jego topiły a nie blachę - ta zostanie zalana.
Całość - wystarczy właczyć i po 15min mamy 1mb spawu. Dosyć wolno.

[ Dodano: 2008-04-09, 18:37 ]
Problem może być z tym dodatkowym drucikiem - najlepiej gdy jest podawany przez wózek - podobnie jak w MIGOMAGu i synchronicznie do przesuwu . Można próbować zwyczajnie położyć i przykleić go kroplami cjanopanu aby nie spadał. W czasie topienia topnik daje sobie radę z taką ilością zanieczyszczenia.

mrozanski pisze:spaw z mojego zdjęcia (ten ładny) jest zrobiony ponad 100lat temu i na pewno nie TIG-iem, jest to ręczna robota jakiegoś fachowca

100 lat temu potrafili wylewać stopione spoiwo w miejsce spawu - stąd wypukłe lico, magiczne farby ograniczajace zakres rozlania spoiwa itd.. Dzisiaj wystarczy tydzień przygotowania stanowiska bo jest TIG i spoina jak zacznie wychodzić to będzie teraz i po tygodniu jednakowa.
Ale można próbować również lutowania. Tylko wtedy bardzo dużo zależy od zdolności manualnych a nie od powtarzalnej nastawy urządzenia.

Tig to metoda, nie urządzenie. Zwykłą spawarką z marketu faktycznie nie wyjdzie bo przyładuje łukiem w blachę do jej wyparowania.
Ale w osłonie argonu podajac pojedynczy impuls doprowadza się do powstania jeziorka które ma czas skrzepnąć zanim reszta blachy się otworzy od nadtopienia. Przesuwamy o skok i ponownie impuls. Tylko recznie nie wyjdzie - trzeba sobie zmajstrować wózeczek do uchwytu, generator taktujący skok wózka, drugi który odpalać będzie czas dla elektrody. Cały dowcip w równowadze miejscowego stopienia i czasu na krzepnięcie
I koniecznie natryskiwać studzenie za wykonaną już spoiną - inaczej po 2 cm stabilność procesu się "rozpłynie".
Czy marketowskie spawarki bedą przydatne? Jeżeli mają możliwość pojedynczego i sterowanego czasowego impulsu to tak.
Ale bez problemu takie coś wykonać można samemu - nawet na Allegro są moduły HF + zwykła spawareczka, prostownik i właczniki tyrystorowe sterowane z generatorów. Piszę o zrobieniu samodzielnym gdyż "prawdziwe" spawarki mają często dodatki "utrudniajace" - kontrola narastania prądu, często wygaszenie które nie da się całkowicie wyłaczyć lub minimalny czas rozruchu łuku.
Tutaj natomiast potrzebne jest wręcz wyładowanie typu zwarcie kondensatora - energrtyczne lecz krótkie czasowo, niestety dajace się regulować.

Spaw ze zdjęcia wykonany jestt Tigiem z tzw mikropulsem - blachy ustawia się na styk a tiga na własciwą częstotliwość i długość impulsu dobraną do grubości blachy i szybkości posuwu. Właściwie wychodzi samo.
Przy małej wprawie pomocny jest zwykły tinol jako matriał zalewajacy - rozciagnąć drucik na powierzchni styku blach