Przy prostej obróbce (zakładam wariant totalnie najłatwiejszy czyli obróbka 2D - np. palnik plazmowy):
- kolejność wycinania elementów - aby głowica nie latała po całej płycie na pusto
- punkt początkowy i końcowy kształtu - wyobraź sobie dwa kółka oddalone o 1cm od siebie i średnicy 10cm, wariant optymalny? tniesz kółko, przesuwasz się o 1cm i tniesz drugie kółko... wariant tragiczny? tniesz kółko, przelatujesz 21cm i tniesz drugie kółko...

Temat ogólnie banalny w teorii a cholernie trudny w realizacji praktycznej.

Problem stanowi przekształcanie G-Code z postaci wejściowej na optymalną tak aby nie stracił swojego znaczenia, i uzyskane wyniki były takie same, tylko w krótszym czasie.

Oczywiście dobór prędkości obróbki pomijam jako oczywisty.

Najwięcej zaoszczędzisz na czymś "banalnym" mianowicie optymalizacji ścieżek narzędzia.

Niestety najczęściej generatory wypluwają ścieżki zapewniające wykonanie obróbki, ale bardzo odległe od optymalnych.