bamsek pisze:
Pierwszy szkic narzędzia nie ma ograniczników, oraz słupy+ tuleje też mile widziane.

/bamsek

Podpowiedź:
słupy najlepiej wykonać z tocznych elementów prowadzących.

WZÓR pisze: ≠4 blacha - wątpię.
... może zrobi mały pałąk , ale następna operacja problem załatwi.

Zrobi mały pałąk i detal może nie wypaść z matrycy - zatrzyma się na jej wewnętrznej części.
Ale przy braku najważniejszych wymiarów oscylowałbym przy wykonaniu tego detalu poprzez wycięcie laserem/wodą i zagięcie na krawędziarce. Wg mnie - prostszy sposób.

Zdolny1989 pisze:Cześć wszystkim,
Mam kilka wątpliwości dotyczących wykrojnika i zaginaka, który możliwe, że trzeba będzie zaprojektować. Mam nadzieję, że pomożecie mi.
W załączniku jest szkic blachy, którą trzeba wygiąć, a najpierw wykroić rozwinięcie na dwóch osobnych narzędziach (przyrządach).
1. Jeśli chodzi o wykrojnik to:
a) Czy prawidłowa jest koncepcja, że najpierw wycinam otwór, następnie będę wycinał cały zarys tak, żeby gotowy wykrój wypadał?
b) czy w takim przypadku stempel i matryca coś takiego wytrzyma? Obliczyłem, że siła cięcia to około 90T! Produkcja średnioseryjna.
c) Jaka jest jakość takiej wykrojki?
d) Czy potrzebny jest docisk przy takiej grubej blasze?
e) Jaki luz byście przyjęli? 10% grubości materiału?
2. Jeśli chodzi o zaginak to:
a) Zaginał bym półki do dołu. Zagięcie ma być 90 stopni i blacha jak widać jest dość wysoka. Do tego chciałbym aby był jak najmniejszy promień gięcia. Bazowałbym na wcześniej wykonanym otworze. Ten otwór później by poprawił (rozwiercił).
Czy taka koncepcja jest prawidłowa?
b) Docisk realizować za pomocą sprężyn o przekroju prostokątnym, elastomerem czy spreżyny gazowe?
c) Sam stempel osadził bym w grubej płycie na wcisk.

Proszę pomóżcie.

Ad1.a Prawidłowa koncepcja i dobór kolejności operacji - najpierw otwór, potem zarys - w takiej kolejności wykrawa się detale na prasach.
Ad1.b Stempel i matryca wytrzyma, aczkolwiek należy dobrać odpowiedni luz cięcia. Siła potrzebna do wycięcia tego detalu wg moich obliczeń musi wynosić min. 100T.
Ad1.c Jakość będzie zadowalająca, o ile żadna krawędź stempla lub matrycy nie będzie uszkodzona.
Ad1.d Przy każdej wykrawanej blasze potrzebny jest docisk, inaczej podczas wykrawania blacha w miejscu wykrojenia się zdeformuje.
Ad1.e 10% to za mało, przy 4mm grubości, dwustronny luz nacinania powinien być w przedziale 0,7-0,9mm.

Ad2.a Gięcie ramion w dół, to najczęściej spotykana operacja gięcia detali na prasach - przy tym detalu jest nawet wskazane gięcie w dół.
Jeśli idzie o promień gięcia, to nie nastawiałbym się na jak najmniejszy, ponieważ wytrzymałość blachy w miejscu gięcia jest tym mniejsza, im mniejszy jest promień gięcia detalu, a najmniejszy dopuszczalny promień gięcia, to zawsze 2/3 grubości giętej blachy - więc przy blasze o grubości 4mm najmniejszy promień gięcia powinien wynosić R2,7-2,8mm.
Z bazowaniem na otworze dobrze kolega pomyślał, ponieważ wystający kołek stabilizuje blachę względem matrycy, aczkolwiek na samym otworze bym się nie bazował - dodałbym jeszcze bazę na jedną z dłuższych krawędzi - zapobiegnie to obróceniu detalu na płycie matrycowej.
Ad2.b Docisk najlepiej zrealizować poprzez połączenie sprężyn z elastomerem.
Ad2.c Stempla nie montuje się na wcisk w płycie stemplowej, ponieważ może on wypaść podczas pracy narzędzia - przypominam, że prasa to maszyna udarowa - stempel przykręca się do płyty stemplowej (tak samo mocuje się matrycę lub płytę matrycową).

Jeśli chodzi o wykonanie tego detalu na prasie w kilku operacjach, to uda się, ale nakłady sił i środków będą większe aniżeli przy wykonaniu go metodą wycinania (laserową, plazmową lub wodną) i zagięcia na prasie krawędziowej.