Jasne, rozumiem w czym rzecz i nie zakładam braku prostopadłości wrzeciona, a samego ruchu po osiach. Nie mówię przy tym o jakimś powyginanym złomie, ale np niedokładności o dziesiątki po przejeździe metra. Gdyby obmierzyć z czujnikiem te błędy geometryczne to można by maszynę skorygować praktycznie na zero.

Załóżmy, że ze względów konstrukcyjnych, nie możliwych do prostego poprawienia, nie ma prostopadłości Z względem płaszczyzny Y. Albo oś X jest wygięta względem Y. W sumie, ideowo, skorygowanie tego elektronicznie to pryszcz, o ile zadałbym prawidłową linię posuwu z czujnikiem zegarowym a program jechałby po Z i korygował w locie po X. Pytanie, czy za bardzo wybiegam w teorię, czy programy sterujące mają taką możliwość?