Jak maszyna nie ma obrabiać metali, to można jej też nie robić z metalu, tylko ze sklejki. Jak ma obrabiać metal, to wałki fi12 nawet podparte na całej długości będą za słabe. Wałki fi16 to taka "progowa" wartość. No i polecam wziąć podparte na całej długości. Można teraz kupić taki wałek po 130zł/m. Ogólnie, do prowadnic długości rzędu 1m to wałki podparte fi16 (lepiej fi20) albo wiszące fi30 (lepiej fi40). Podparte wyjdą taniej i będą lżejsze.

Rozmiar profili - proponuję koledze wykonać proste doświadczenie - wziąć 2m profilu stalowego 40x40x2 i zobaczyć, że to się da ręką wygiąć. Przy 1m wygnie się tylko 4x mniej (ugięcie proporcjonalne do kwadratu długości).

Tak, czy inaczej, budowa konstrukcji spawanej jako pierwszej maszyny może się udać tylko komuś, kto dużo się wcześniej zajmował konstrukcjami spawanymi. Trzeba po spawaniu konstrukcję wyżarzyć, obrobić powierzchnie bazowe itp. - to wszystko jest cholernie trudne (i kosztowne) w przypadku ramy metr na metr.

Na pierwszą maszynę lepiej chyba postawić sobie bardziej realistyczne cele - pole robocze 350x250 (czyli półmetrowe prowadnice) - i wtedy wszystko da się w miarę prosto poskładać w domowym/garażowym zaciszu.

Rama z profili 40x40x2 to do plotera laserowego albo plazmowego, nie do frezarki. Do plotera frezującego o ramie metr na metr profile raczej 60x60x4; jak ma móc robić w metalu, to nawet 80x80x5.

Sterowanie - bardzo rzadko jest linia po linii. Sterowanie jest zależne od tego, z jakiego modelu, z jakimi parametrami i za pomocą jakiego oprogramowania wygenerowano ścieżkę narzędzia. Generowanie ścieżek narzędzia jest problemem trudnym i niema jednego dobrego rozwiązania. Wspominane ścieżki "linia po linii" generowane są zazwyczaj tylko do wykańczania powierzchni lub do płaskorzeźb.