Jeśli chodzi o 2 to jeśli masz możliwość rozpoczęcia części na płaszczyźnie planarnej ( np. uszczelka jest prostokątna i osadzona we wgłębieniu w płycie ) to naprościej według mnie jest :
- tworzysz nową część na płaszczyźnie dolnej wgłębienia
- "konwertujesz" krawędź wgłębienia współpracującego z uszczelką ew. "odsuwasz" jeśli potrzeba ( zaznaczając konwertowaną krawędź jako konstrukcyjną
- "odsuwasz" wewnętrzną krawędź uszczelki od tej odsuniętej w poprzednim kroku
- zamykasz szkic i wyciągasz odpowiednio.

Tym sposobem 4 kliknięcia i masz nową część która dodatkowo ma tą zaletę, że jeśli chcesz coś potem pozmieniać we wgłębieniu to automatycznie przebuduje uszczelkę.

Modelowanie od innych części w złożeniu jest szybsze i dokładniejsze niż tworzenie nowych części i potem ich wiązanie razem. Tyle, że potem trzeba się trochę pogimnastykować jeśli chcesz je zrobić jako niezależne ( może występować konflikt odniesień) ale zawsze możesz sobie najpierw zrobić tak jak wyżej a potem usunąć w szkicu wszystkie relacje zewnętrzne i zwymiarować ręcznie - na pewno będą wymiary dobre a masz niezależną część.
Jeśli chodzi o punkt 3 i 4 - ze strony:
http://solidexpert.com/pobieranie/#ebooki

Przejrzyj pliki " Najlepsze praktyki SW" i "Duże złożenia" tam jest sporo i dobrze opisane jak robić, żeby się szybciej przebudowywało.

Przykładowo zagnieżdżone wiązania( wiązanie części 1 i 2i drugie wiązanie między częściami 2 i 3) przebudowują się wolniej niż wiązania proste ( wiązanie między częściami 1 i 2 i osobno 1 i 3) oczywiście jeśli można tak zrobić.

W ogóle to porób sobie tutki i ćwiczenia przygotowujące do CSWP - tam jest świetnie opisany najbardziej efektywny sposób modelowania. Podczas przygotowywania się do CSWP wyrobiłem sobie sporo dobrych nawyków i sposobów rozwiązania niektórych problemów.