Bardzo łatwo sprawdzić, czy maszynka działa poprawnie. Wystarczy wyfrezować sześcian o boku kwadratu i zmierzyć przekątne.

Łożyska bramy mają mały rozstaw, na dodatek punkt styku freza z materiałem znajduje się poza obszarem podparcia. Podczas wiercenia występuje moment, który przechyla bramę ku tyłowi maszyny, skutkiem czego narzędzie wchodzi w materiał pod kątem. Kiedy wiertło jest wycofywane moment przechylający ustaje (brama prostuje się) a kąt wyjścia z materiału jest inny, co objawia się tarciem o krawędź otworu. Jeśli się dobrze przyjrzeć to okaże się, że otwory są owalne tzn. były by, gdyby oś Z była napędzana symetrycznie. Niestety oś Z napędzana jest "z boku" i tu występuje "przekoszenie" w drugiej płaszczyźnie.
Oczywiście mówię tu o setnych częściach milimetra. Dla jednych to mało, dla innych dużo. Sytuacja znacznie pogorszy się podczas obróbki twardych materiałów lub po stępieniu narzędzia.

unix pisze:wszytko działa poprawnie i ze sztywnością nie ma żadnego problemu

Nie żebym się czepiał ale słyszał Kolega ten dźwięk kiedy frez/wiertło wychodzi zmateriału?

Trochę mały prześwit wyszedł Koledze między blatem a osią Z, mimo zastosowania długiej prowadnicy i wysokiej bramy. Użyteczny skok osi Z też jest minimalny.

Z której maszyny Kolega wzorował napęd osi Z? Jak dla mnie to dość odważne rozwiązanie - śruba daleko poza obszarem prowadnic.