Dokładnie o to mi chodziło. Teraz brama zachowuje się jak ściągacz dwuramienny, siły od obróbki zostaną "zamknięte" w oknie bramy i podstawy. Kiedy oś wrzeciona wykracza poza obszar łożysk prowadnic, układ zachowuje się jak ściągacz trójramienny, w którym zapięliśmy tylko dwa ramiona tzn. występują siły powodujące przekrzywianie bramy. Dla czego ta zasada nie jest gegułą w fabrycznych maszynach? Może projektanci ufają sztywności metalowej konstrukcji? Odkształcenia występują zawsze a stosunkowo niewielkie zmiany konstrukcyjne umożliwią osiągnięcie przyzwoitych parametrów nawet dla maszynki z drewna.

Skok śruby radził bym wybrać między 2 a 4mm. Przy znamionowej rozdzielczości silnika 200 kroków na obrót 1,8° i śrubie 3mm otrzymamy jednostkowy posuw ze sporym "haczykiem" po przecinku.
W jednym z moich wątków znajdziesz projekt sterownika na TA8435, który ma opcję redukcji prądu w czasie bezczynności, przez co silniki nie przegrzewają się na postoju.

Nie musisz podpierać dolnego końca śruby napędowej osi Z łożyskiem, o ile nakrętkę (obie jej połówki) umieścisz na dolnym wsporniku łożysk. To dość powszechne, tanie i sprawdzone rozwiązanie.

Generalnie jest OK.
Proporcje rozstawu prowadnic i łożysk prawidłowe. Przydało by się zwiększyć rozstaw wałków na bramie tak, by odległość między nimi była zbliżona do odległości między dolnym a blatem. Osobiście podpory bramy zamocował bym odwrotnie. Chodzi o to, by punkt styku narzędzia z materiałem wypadł w obrębie podpór. Duży nacisk na tę kwestię kładą nasi Koledzy z Węgier:
http://www.hobbycnc.hu/English.htm
Patrz Mechanical 13, 22, 25, 36.
Oczywiście podpory należy wzmocnić, by maszyna nie była zbyt wiotka w osi X. Po dwie listwy dębowe na stronę. O wałkach Koledzy już wspomnieli. Na uwagę zasługuje sposób osłonięcia wałków blatu.