Dokładnie w taki sposób napędzane są wirniki ogonowe większości modeli śmigłowców. Koła mają średnice od ok. 10mm ale obroty to 8000/min i więcej. Mimo drgań, od spalinowego silnika napędowego, do kolizji powierzchni pasa nie dochodzi.

HUD pisze:przy drugiej maszynie to mam odstęp 3150 mm a za taki pasek ceny zaczynają się od 1700 zł

Pas zębaty jest elastyczny, w związku z czym oś koła napędowego nie musi być równoległa do osi napędzanego. Silnik (serwo) umieszczasz pod obszarem pracy maszyny, poprzecznie do osi śrub napędowych. Wał silnika wydłużasz do 3150mm a na końcach instalujesz koła zębate. Koła śrub i wału silnika łączysz dwoma pasami, które zapewnią odstęp ok. 20cm lub większy, taki który zagwarantuje w miarę bezstresową pracę. Pasy ułożą się w "niepełną ósemkę". W ten prosty sposób Twoja maszyna może mieć 10 albo 20m i będzie pracować tak samo sztywno jak przy rozstawie 40cm.

vector11 pisze:P.S. Leoo, pas zębaty w żadnym wypadku nie rozwiązuje problemu w praktyce (luzy, rozciągliwość pasa + luzy na śrubie); najskuteczniejsza metoda (ale i najdroższa) to dodać liniały; najprostsza, to opisana wyżej

Proszę tą wątpliwość skierować do kolegi Piotrjub, który w sporej części swoich maszyn stosuje pasy w napędach osi X.
Dla czego akurat magistrala CAN a nie USB, I2C, u-Wire, 1-Wire, PCI, PCM itd?
Z ekonomią tego rozwiązania też nie za bardzo. Zamiast jednego serwa, enkodera, sterownika (bezlinijkowego), trzech kół i jednego pasa zębatego trzeba kupić wszystko podwójnie a sterowniki "wyprodukować". Ale to oczywiście kwestia gustu.

vector11 pisze:Cały problem asynchronizmu załatwi kilka linijek programu w każdym z napędów.

Faktycznie banalne.
Co zrobią "linijki" kiedy przekoszenie pojawi się podczas pracy?

Można zaprojektować moduł logiczny, czuwający nad równoległością. Pozostaje jedynie kwestia: co ma zrobić maszyna po wykryciu asynchronizmu? Jak poprawnie bazować maszynę po włączeniu zasilania?
Jeden pas zębaty rozwiązuje wszystkie problemy definitywnie.