Zdania uczonych podzielone.

Moje detale najczęściej uwalniały się z uścisku kombinerek kiedy wiertło przechodziło na drugą stronę. W sytuacji kiedy używamy stałej siły dociskając wiertarkę grubość wióra stabilizuje się. Kiedy stożek wiertła zaczyna wychodzić drugą stroną, nagle pozostała ilość materiału jest proporcjonalnie za mała do użytej siły i wiertło wchodzi raptownie biorąc gruby wiór. Oczywiście wiertarka z automatycznym posuwem zmniejszy opisywane zjawisko proporcjonalnie do swojej sztywności.

Moim zdaniem tylko "B".

Kolega weźmie wiertarkę i kawałek blaszki - problem wyjaśni się.