Jeśli śruba przejdzie przez światło wrzeciona, to można nawiercić ją i na gorąco wprasować, wytoczony wcześniej trzpień pod łożysko. Koniec z otworem trzeba nagrzać a trzpień schłodzić. Przynajmniej nie tracisz zakresu roboczego gwintu a połączenie jest trwałe. Dodatkowo można przekołkować.

Legato pisze:Czy śruba nie będzie mieć większego "bicia" jeśli nie naprężę jej choć trochę stosując układ z rysunku ?

Jeśli Kolega napręży trochę ową śrubę, wówczas może się okazać podczas obróbki, że jednak było trochę za mało. Przy naprężeniu trochę za dużym śruba wyciągnie się i cała oś nie będzie trzymała wymiaru. Należy też brać pod uwagę rozszerzalność cieplną śruby i konstrukcji, które nie muszą być zbieżne, zwłaszcza że śruba może się rozgrzewać. Napinanie obustronne śruby spowoduje podniesienie częstotliwości rezonasu własnego.
Z powyższych względów stosuje się podwójne łożyskowanie bezluzowe przy silniku a na wolnym końcu śruby pojedyńcze - "pływające" (z suwliwym pasowaniem).
Punkty bazowania maszyny (krańcówki HOME) zawsze znajdują się w pobliżu podwójnych łożysk.

Zastosuj dwa łożyska skośne po stronie silnika i jedno zwykłe na drugim końcu śruby.
Tuleja z kołkiem M4 posiada gwint śruby napędowej czy nie?