Jak na razie Stepconf pozwala na podstawową i mocno ograniczoną konfigurację.
Raczej użytkownika nie ominie ręczne dopisanie czegoś do pliku ini, który zostanie nadpisany po kolejnym uruchomieniu Stepconf, a zmiany utracone.
Moja rada jest zawsze taka, żeby tego konfiguratora nie uruchamiać nigdy, uniknie się bardzo przykrej niespodzianki.

Dla przeciętnego konstruktora/nabywcy frezarki konieczne poprawki w przykładowych plikach konfiguracyjnych sprowadzają się do pinologii i SCALE.
To jest ewidentnie mniej wygodne od graficznej nakładki, ale można się tego nauczyć w kilka minut i mieć pełną kontrolę.

Czasem mi się zdarza edytować konfigi.
Mam otwarty gedit, zmieniam kilka cyferek, klikam w <zapisz> i restartuję LinuxCNC.
Czasem potrzeba zrobić to dziesięć czy sto razy.
Szlag by mnie trafił jakbym za każdym razem musiał uruchamiać Stepconf, czytać co to jest i po co, a potem szukał potrzebnej zmiennej po kilkunastu kartach, pomijając już fakt, że tam nawet 10% możliwych ustawień nie ma.

Mi oczywiście obecność aplikacji Stepconf w komputerze nie przeszkadza, ale jej użyteczność oceniam bardzo nisko.

.

markcomp77 pisze:stepconf jest najbardziej efektywnym sposobem pomocy początkującym...

Stepconf pyta o rzeczy bez znaczenia, jak choćby mikrokrok sterownika, tylko po to żeby potem zapisać jedną wartość SCALE do pliku ini.
To jest bez sensu.
Jak Ci oś robi 20 mm zamiast 10 mm, to zmniejsz SCALE o połowę, a nie szukaj mikrokroków w sterowniku, nie licz zębów na kołach i kroków w silniku.
Dobrze opisany przykładowy plik ini i plik hal byłby dużo lepszy i czegoś by uczył.
Takie graficzne nakładki jak Stepconf są złym pomysłem.
Nikt kto wie jak działa jego maszyna tego nie używa, nawet z lenistwa.

.

MlKl pisze:Probklem w tym, że mnie akurat Stepconf mało podnieca, wolę pisać w plikach konfiguracyjnych z palca.

Pisanie z palca przechodzi do historii ...

.