Beton to kompozyt - obciążenia przenosi kruszywo, cement jest tylko klejem.

Co do optymalnego składu, to wszystko zależy od tego z jakich frakcji składa się kruszywo i w jakich proporcjach.
Można przyjąć, że objętościowo na jedną część cementu należy dać dwie części piasku i cztery części żwiru.
Ideałem jest, jeśli ziarna żwiru stykają się ze sobą, przestrzeń pomiędzy nimi wypełnia piasek, a cement zajmuje pozostałą objętość.
Podobnie sprawy się mają jeśli zamiast cementu będzie żywica.

Ważną sprawą jest nie przesadzić z wodą.
Nadmiar wody kiedyś wyparuje i pozostawi po sobie puste pory.
Beton o optymalnym składzie wydaje się suchy, ale można go uformować w nierozpadającą się pod własnym ciężarem kulę.
Z takiego betonu przy wibrowaniu wyłazi woda ...

Do betonu koniecznie dodaje się plastyfikatora, np. Cemaplast lub podobny innego producenta.
Absolutnie nie wolno dodawać wapna.
Cement wiąże wchłaniając wodę, wapno twardnieje pod wpływem dwutlenku węgla z powietrza.

Kruszywo nie może zawierać pyłów, gliny, resztek organicznych i innych zanieczyszczeń.
Najlepsze jest płukane.

Nie da się wykonać odlewu o wysokiej wytrzymałości bez wibrowania.

Beton ma dużą wytrzymałość, ale wyłącznie na ściskanie.
Zbrojenie daje się tylko tam, gdzie siły pracują na rozrywanie.
Jeśli nie można przewidzieć kierunku obciążeń, to pręty daję się dookoła, blisko powierzchni.
Zalewanie zbrojenia w pobliżu geometrycznego środka bryły to marnowanie stali.

Gotowe zaprawy w workach nie nadają się do żelbetonu.

.