Arduino Due ma sprzętową obsługę enkodera, jeden kanał, ale jest stosunkowo drogie.
Lepiej użyć STM32F103, a jeszcze lepiej STM32F401, do kupienia na Aliexpress za kilkanaście PLN.
Użycie procesora ze sprzętową obsługą enkodera uwolni Cię od co najmniej trzech pytań, czy się czasowo wyrobi, czy program zmieści się w pamięci i co zrobić gdy wystarczy mniejsza rozdzielczość..
Arduino Uno/Nano/Mega do takiego zastosowania się z zasady nie nadają.
Enkodery kwadraturowe jako parametr CPR mają podaną ilość kresek na tarczy, przy odczycie kwadraturowym dokładność mnoży się razy cztery i rozpoznaje się kierunek obrotów. czytanie jednego kanału to partactwo i druciarstwo, choć w niektórych zastosowaniach wystarczy.
Sprzętowa obsługa enkodera polega w zasadzie na tym, że czytasz kiedy Ci pasuje stan licznika, a sam enkoder może dawać miliony impulsów na sekundę i żadnego nie zgubisz.
W układach które nie mają sprzętowej obsługi enkodera trzeba używać przerwań, obsługiwać je programowo, i zapewnić żeby inne procedury nie zakłócały pomiaru. Przy odczycie kwadraturowym jest to przyjęcie przerwania, sprawdzenie stanu na drugim kanale podjęcie decyzji czy dodać czy odjąć i zmiana stanu licznika. W ośmiobitowym procesorze dojdzie jeszcze szesnastobitowa arytmetyka, czyli dodatkowe instrukcje do wykonania, bo ośmiobitowy licznik na pewno Ci nie wystarczy. Teoretycznie da się czas wykonania tego wszystkiego policzyć, tylko nie wiadomo po co...
