Niestety nie mam zbędnych tarcz zabierakowych. Mam dwie - jedna była firmowa + uchwyt Rohm 150mm a drugą zrobiłem sam. Mam materiał na dorobienie kolejnych, ale w tej chwili sprawa czeka na lepsze czasy Jest z tym trochę zabawy - problem może być w zdobyciu wałka stalowego lub rury grubościennej o odpowiednich wymiarach na zrobienie stożka. Dłutowanie kanałka może być problematyczne, ale da się to zrobić nawet na tej tokarce. Sam stożek pasowałoby jeszcze doskrobać - ja tego nie robiłem.

Na Twoim miejscu zrobiłbym na tej tarczy, co masz, zamek na jakiś konkretny wymiar. Na taką tarczę z zamkiem mocowałbym nakładki z grubej blachy, na których byłby już wytoczony zamek pod wybrany uchwyt. Wtedy tak naprawdę nie musiałbyś nawet zdejmować tej tarczy z tokarki.

Co do oleju - do skrzynki posuwów może być zwykły olej maszynowy. Ja używam LAN 46. Do wrzeciennika dawałem jakiś hydrauliczny o parametrach zbliżonch do Tellusa - w tej chwili dokładnie nie pamiętam jego nazwy, chyba AW32, na dniach sprawdzę i napiszę. Pamiętaj o częstym smarowaniu prowadnic olejem.

Tak z ciekawości - jak wygląda u Ciebie stan łożysk i prowadnic? Koła we wrzecienniku wypracowane czy w miarę dobre?

Na tym załączonym zdjęciu nie będzie widać, wajchy włączające posuw/śrubę są odpowiednio po prawej/w dolnej części skrzynki suportowej - ale jak to dokładnie jest zrobione w tym modelu, to nie wiem, więc nie chcę skłamać. Raczej napęd posuwu poprzecznego powinien być. W DTR będzie o tym na pewno wzmianka, jeżeli były jakieś modele bez tego.

ocemar pisze: Jeśli miały hartowane łoża i na taka trafiłem to ewentualne szlifowanie popsuje hartowana powierzchnie?

Co do szlifowania łoża w całości jak to się ma do śruby pociągowej. Chyba takie szlifowanie i zebranie nie robi różnicy?

To raczej nie były maszyny przeznaczone do pracy w zakładach produkcyjnych, więc stan może być niezły. Moja miała minimalne zużycie. Rocznik 1955 . Szlifowanie hartowanego łoża może zdjąć warstwę utwardzoną, ale po takim zabiegu suport i tak pasowałoby wylać/wykleić/wyłożyć brązem, więc problem miękkich prowadnic nie będzie aż tak dokuczliwy. Możesz szlifnąć też fartuch suportu, ze śrubą nie będzie wtedy problemu, nie pamiętam jak z wałkiem napędu posuwów - tokarka ma napęd posuwu poprzecznego z wałka, ale nie mogę sobie przypomnieć czy byłoby tam miejsce na lekkie obniżenie suportu.

Dawno już nie piszę na tym forum - jestem jednak posiadaczem podobnego modelu, w związku z czym czuję się zobowiązany coś o nim wspomnieć.

Ja mam Colchester Master Mk II ale to prawie to samo, co Student - różnice dotyczą chyba tylko mechanizmu właczania obrotów (Student nie ma dźwigni przy suporcie a niektóre warianty chyba miały za to sprzęgło) i budowy skrzynki posuwów.

Korpus to dość konkretny odlew, maszyna jest raczej sztywna. Minusem są małe pryzmy łoża (mała powierzchnia) przez co mogą się łatwo wycierać - ale niektóre modele z tych serii miały hartowane indukcyjnie łoża - mówi o tym tabliczka przynitowana z prawej strony.

Przekładnia we wrzecienniku wyje, szczególnie na wysokich obrotach. Warto rozważyć wybebeszenie i montaż falownika.

Wszystkie śruby mają wymiary calowe - jak Ci przyjdzie coś wymienić albo naprawić, to trzeba będzie albo przegwintować albo szukać drogich u nas zamienników. Problemem może być nawet kupienie segerów o pasujących wymiarach itp.

Tokarka ma średni zestaw gwintów metrycznych i calowych, resztę można osiągnąć przez zmianę kół gitary.

Zwróć uwagę na stan łożysk wrzeciona - jeżeli są zużyte, to wymiana w tym modelu będzie bardzo kosztowna, przekraczająca koszt zakupu używanej tokarki. Wrzeciono ma spory przelot (coś chyba 1 ½ cala). Tarcza zabierakowa jest mocowana na stożku (Type L long taper się to nazywa), warto sprawdzić czy będzie chociaż jedna na wymianę w zestawie, żeby uniknąć zabawy z dorabianiem.

Tak poza tym - bardzo sympatyczna i kompaktowa maszyna o dużych możliwościach. Rzeczywiście, widać to, o czym koledzy już tu wspomnieli - widać przeskok jakościowy w ergonomii i jakości wykonania w porównaniu z podobnymi tokarkami produkcji krajowej z tego samego okresu.

Wrzeciennik jest przykręcony od spodu czterema imbusami, z tego co pamiętam, plus jeden kołek ustalający - rzeczywiście jest to opcja, żeby go zdjąć i szlifnąć łoże po całości.