Ta dźwignia po prawej to zatrzask, zamek do toczenia z posuwem maszyny, z lewej ma taki bolec który wyłancza posuw
Jak się zrobi taki opór ( Zacisk ) regulowany na łożu z lewej strony to masz wyłączanie posuwu automatycznie w tym miejscu co go przykręcisz , czyli planujesz np, wałek od prawej do lewej (śruba w lewo) dochodzi do oporu (zacisk ) i go wyłancza, cofasz nuż do tyłu zmieniasz obroty śruby w prawą załączasz tą dźwignię ( zatrzask ) i cofasz automatycznie do tyłu i dalej tak samo toczenie w lewo
Jak zatrzask jest nie załączony powinna działać korbka ręczna, lecz ta zębatka nie za bardzo chce się łączyć z tą śrubą, lub śruba sie odgina i przeskakuje, dodatkowo nie może być luzu na śrubie co powoduje wyskakiwanie i niszczenie zębów
Trzeba odkręcić śrubę i z góry śruby nimbusowe, tam powinna być taka sprężyna i kulka no i dwie połówki nakrętki mosiężnej
Od spodu jest regulacja tego zamka
To musi być tak wyregulowane aby załączoną dźwignię wyłączył ten bolec z lewej , wtedy wygodniej sie toczy

Jak chce Kolega mieć naprawdę spokój z posuwem ręcznym ( po śrubie ) to proponuje wywalić tą zębatkę na złom, już pisałam o tym wcześniej, są zdjęcia jak ja to zrobiłem
Oczywiście jak maszyna jest stara trzeba pousuwać te wszystkie luzy, ja wymieniałem jeszcze wszystkie łożyska na wrzecionie
Pompa tłoczkowa mało pewnie smaruje też wylądowała na złomie, zamontowałem osobną pompę zębatą
Przekładnia na zmianę pasków też wymontowana na rzecz falownika
Imak zdjęty - zdjęcia w mojej galerii

Kolego Darol jak chcesz na tej tokarce dłużej popracować to wywal tą zębatkę mosiężną na złom, inaczej będziesz ją często wymieniał
To jest chyba najgorsze rozwiązanie w tej tokarce
Moja cierpliwość się skończyła i niechcę do tego wracać
To jakiś koszmar, nie wiem czym kierował sie twórca taka niezawodnej konstrukcji, może mu chodziło o to aby serwis miał co robić
Nawet szkoda tej śruby pociągowej tak męczyć