No czyli generalnie jest między nami zgoda:) Bo w zasadzie to samo napisaliśmy. Pisałem o tym w poście z 9.52.

ahabich pisze:Wałek 200 po obróbce mierząc czujnikiem od góry i boku odchyłka nie więcej niż 0,01 mm na 100 mm, a średnica przy wrzecionie i na końcu ma różnicę jakoś 0,01 mm

No jak tak masz to wrzeciennik ustawiony ok. Trza zatem skrobać suport. Ale wcześniej zrób jak kol. Roman pisał- podłóż tam coś (przyklej nawet na jaskólce sanek żeby się nie przesuwało) i sprawdź planowanie tarczy.

RomanJ4 pisze:Ale tak będzie tyko wtedy kiedy oś obrotu walca (materiału) jest równoległa do osi łoża. Zaraz wyjaśnię dlaczego tylko wtedy.
Otóż kiedy oś obrotu materiału w płaszczyźnie pionowej będzie rozbieżna z osią łoża (rozwarta w kierunku konika), to wierzchołek noża będzie się wraz z posuwem (dla uproszczenia jadąc nożem w prawo - do konika) opuszczał coraz bardziej poniżej osi obrotu materiału. Co będzie skutkowało zwiększaniem promienia miedzy osią obrotu a wierzchołkiem noża, o wartość którą możemy wyliczyć ze wzoru na trójkąt prostokątny gdzie przyprostokątna r1 będzie promieniem do noża w osi obrotu, a przeciwprostokątna r2 promieniem do noża poniżej osi obrotu o wysokość "∆h".

To rozumowanie mogłoby mieć zastosowanie, gdyby przy pomiarach zamocować w tokarce gotowy wałek wzorcowy. Ale my rozmawiamy o wałku wytoczonym w tej tokarce. Zatem: jak szedł suport- tak szedł nóż. Jak szedł nóz-noż taki będzie wałek. Czujnik zamocowany na suporcie nie wykaże zatem odchyłki choćby wytoczony wałek był w wyniku wswzelkich niedokłądności maszyny sinusoidą. Kóncowka czujnika wykona bowiem dokłądnie tem sam ruch co wcześniej czubek noża skrawającego wałek. Czujnik żadnej odchyłki nie wykaże i to chyba nie powinno budzić wątpliwości

RomanJ4 pisze:Jeśli teraz poprowadzimy dwusieczną do obu tworzących stożka na rysunku kolegi ahabicha, to będziemy mieli oś obrotu wrzeciona.
Czy pokrywa się ona z osią łoża (czerwona linia)?

A tu nie bardzo rozumiem....

Mierzenie czujnikiem z boku nic nie daje. Przeczytaj uważnie co napisałem powyżej. Taki pomiar jaki opisujesz można uzyskać mając wałek o zbieżności na średnicy choćby i milimetr na 200mm i nierównoległości osi wrzeciona i łoża w pionie.

Nie zmierzyłeś wałka mikrometrem. Wyobraź sobie taką sytuację:
Wytoczyłeś wałek który jest stożkiem i na końcu jest milimetr cieńszy niż przy uchwycie.
Jedziesz czujnikem z boku i masz pełną równoległość- no bo być musi bo powierzchnia boczna wałka jest równoległa do osi łoża- tak to jest w tokarce nawet całkiem rozjechanej A teraz dalej- wyobraź sobie wrzeciennik uniesiony przodem do góry tak, że akurat górna powierzcnia wałka wyjdzie równoległa do łoża w pionie. Jedziesz więc górą czujnikiem i znowu masz zero. No i masz dwie zerowe odchyłki. A wałek milimetr cieńszy na końcu Możesz oczywiście mieć szczęście i rzeczywiście tokarka ma super ustawiony wrzeciennik, tyle tylko że pomiary które dotychczas wykonałeś nie są tego diagnozą.

Piszesz, że klin skrobiesz... to ja na wszelki wypadek powiem jeszcze, że jak wyjdzie z prawidłowo przeprowadzonych pomiarów nieprostopadłość przesuwu poprzecznego do osi łoża, to skrobaniem listwy w szufladce tego nie usuniesz. Trzeba skrobać włąśnie z drugiej strony. A tam gdzie jest listwa to się ona sama ułoży, bo w nutolu nie ma klina tylko listwa dociskana śrubami.
Powiem tak. Twoje pomiary nawet te wykonane czujnikiem wskazują, że nie masz równoległości osi wrzeciennika do osi łoża. Świadczy o tym pomiar po wałku o góry (odchyłka 0,15mm) - bo albo wałek po przetoczeniu jest stożkowy co oznacza nierównoległość w poziomie, albo wałek jest walcowy i masz nierównoległość w pionie. A już zabrałeś się za suport...skopiesz tokarkę takimi działąniami...Masz mikrometr?

ahabich pisze:Na 200 mm toczenia błąd średnicy wynosi ~0,005

Te 0,005 odchyłki to pomiar czujnikiem jadącym po wałku, czy mikrometrem mierzona średnica wałka? Bo jak mikrometrem mierząc masz odchyłkę na 200mm 5 mikrometrów to tokarka jest idealna. A jak jedziesz czujnikiem po wałku to taki pomiar nic nie mówi bo mierzysz równoległość czegoś co z założenia po toczeniu wychodzi równoległe- tworzącej walca do osi łoża. Nawet jakby łoże było bananem to wałek też taki wyjdzie i jak czujnikiem jadącym na suporcie pomierzysz to w każdym miejscu stwierdzisz równoległość. To samo na planowanej tarczy. W przypadku tarczy dopiero pomiar za osią tokarki coś mówi- u ciebie 0,13mm. Natomiast pomierzona czujnikiem odchyłka 3 setki na części tarczy przed osią wrzeciona wskazuje na luzy na suporcie lub małą sztywność zamocowania noża (był bardziej odpychany przy toczeniu skraju planowanej tarczy w stosunku do jej srodkowej części)

Jak chcesz dobrze ustawić tokarkę, to nie mając trzpienia pomiarowego się robi tak: Najpierw usuwasz luzy wrzeciona, potem:
1. Ustawiasz równoległość osi wrzeciona do osi łoża (2 kąty! - poziomy i pionowy)
a) Poziomy- wstępnie.
Mozna to zrobić tocząc gruby wałek, zamocowany tylko w uchwycie bez podparcia konikiem, małym wiórem i bardzo ostrym nożem i mierząc go mikrometrem. Wtedy jak wyjdzie taka sama średnica na początku i końcu wałka to w pierwszym przybliżeniu jest równoległość osi łoża do osi wrzeciona w zakresie kąta poziomego. Jak nie to trza kręcić wrzeciennikiem- najlepiej na czujnik- na połowę odchyłki na srednicy w danym miejscu wałka. W zasadzie ta regulacja jest potrzebna tylko dla uzyskania wałka który będzie wzorcem do kolejnego etapu.
b) Pionowy.
Następnie nie ruszając tak zamocowanego wałka ( który będzie dla nas wzorcem o stałej średnicy uzyskanej w pkt.a, a na dodatek będzie dokładnie w osi wrzeciona), czujnikiem zamocowanym na suporcie trzeba przejechać po nim na górze- da to pojęcie o równoległości osi wrzeciona i łoża w kierunku pionowym. Regulacji dokonuje się skrobiąc lub podkładając podstawę wrzeciennika.
c) Poziomy jeszcze raz- tym razem ten właściwy i ostateczny.
Po ustawieniu równoległości w zakresie kąta pionowego znowu trza wałek przetoczyć i pomierzyć mikrometerm i ponownie skorygowac równoległość w poziomie. Za drugim razem tokarka będzie miała już prawidłową geometrię w zakresie obu równoległości. Pionowej jak była poprzednio dobrze ustawiona, można już nie korygować.
Dlaczego akurat tak- bo nierównoległość w zakresie kąta poziomego w 100% przekłada się na średnicę toczonego wałka , a nierównoległość w pionie dużo mniej. Pokazywałem kiedyś rysunek na forum. Poza tym po ustawianiu wrzeciennika w zakresie kąta pionowego nic już nie pozostanie z regulacji prowadzonej w pkta
2. Potem można splanować tarczę i jak wyjdzie stożkowa no to oznacza to nieprostopadłość przesuwu poprzecznego do osi łoża co skorygować już można tylko skrobaniem lub szlifowaniem suportu. Absolutnie nie wolno dla zniwelowania tego błędu kręcić wrzeciennikiem bo się popsuje wszystko co uzyskaliśmy w pkt.1!!
3. Potem można zając się konikiem, ale tego na razie nie opisują bo ty masz problem na razie nierozwiązany ustawienia wrzeciennika.