Jest taka na ten temat anegdota: stosowali "koło" kwadratowe i jak im się zużywało bo rogi się ścierały, to je jako zużyte wyrzucali

Smięję się, bo wynalazki rodzą się te same w różnych miejscach. Dorabiałem niedalej jak w sobotę nakrętkę z brązu do posuwu poprzecznego i dokładnie taką metodą ustawiałem wytrasowaną i napunktowaną w klocku oś przyszłego otworu w osi obrotu tokarki - i nie chwaląc się sam wymyśliłem No tylko pręta miałem nie takiego ładnego, bo zrobiłem z elektrody obitej z otuliny

Ja w takich razach używam młotka drewnianego i też się sprawdza. Już po fakcie, ale może komuś się przyda: Przy ustawianiu detalu w uchwycie w takim przypadku jak opisany powyżej trzeba próbować dokręcać różnymi gniazdami w uchwycie, a nawet kilkoma naraz, tzn jednym słabiej a drugim silniej, kontrolując na bieżąco czujnikem co się dzieje. Z każdego gniazda bowiem szczeki inaczej się ustawiają przy dokręcaniu i można złapać ustawienie bez bicia, lub z biciem przez nas dopuszczonym przy samych szczękach, a następnie przy nie dociągniętych jeszcze na maksa szczekach zając się ustawieniem końca detalu. Do tego celu można też wykorzystać łożysko osadzone na pręcie w imaku, którym ostrożnie dojeżdzamy do detalu puszczonego na wolnych obrotach- sam się ustawi. Ostrzegam! Nie wolno za chytrze dosuwać, bo wyrwie detal!

tom22 pisze:Tylko ten przyrząd musiał by tokarz głęboko schować - bo jakby ktoś go zauważył nie dałby mu żadnej roboty.

No ratujemy tu tokarza co już przewalił wymiar

Można i radełkować nawet, tylko na tę okoliczność zrobić sobie trzeba uchwyt do radełka specjalny, żeby wejść nim w otwór.

5 setek to dość dużo, łożysko może się krzywo wkleić, proponuję klej+ np to: http://allegro.pl/tasmy-szczelinowe-0-0 ... 25796.html. Zostanie Ci 5 mikrometrów na stronę luzu na klej. A jak sobie kupisz 0,03mm to łożysko na wcisk możesz mieć, zależy jakie masz założenia, ale pewnie ruchoma oprawa.