Sam się zastanawiam czy nie zrobić czegoś takiego. Uwolnił by się wreszcie od rodzinnych sitek i nożyków do maszynek

powgreg pisze: Lepsza by była karuzelowa jak pisał kamar .

Lepsza bo pewniejsza. Do 2 setek szlifowane tyle co wlazło na stół, potem pojedyńczo na środek i przejście bez ruszania osią "z" Przy rozgrzanym, właśnie poradzieckim tłuku, po przełączeniu na stalą prędkość skrawania, wychodziło dość powtarzalnie. Tyle że na przerwę się nie wyłączało

pawel2493 pisze: ja takie dystanse szlifuje po kilkadziesiąt sztuka na raz i to z dokładnością do 0,005mm

Nie wiem czy jeszcze żyje szef kontroli toruńskiej Elany, pięknie by ci to wybrakował

Armstec pisze:[
tez bym nie wierzył, ale akurat sie przypadkiem złożyło ze mam takie pierścionki co byly z tokarki i wrzucone na docierarkę

Proces rozumiem. efekty też widziałem ale w cuda nie wierzę, tzn. w ustawienie wymiaru końcowego czasem docierania. Pierścionki z tokarki wrzucone na docieranie wyjdą gladźiudkie i jednakowe ale nad wymiarem trzeba popracować. Przy identycznych naddatkach można, metodą prób i błędów, ustalić czas potrzebny do obróbki.

Przekonujesz innych zdzichów ? Może uwierzą, że pierścionek z tokarki wrzucasz na docierarkę i zrobi w mikronach. Już prędzej kupię od Kurskiego.

Przy kilku sztukach to fajna sprawa. Produkcyjnie to tego nie widzę. Po pierwsze, idzie to długo wiec naddatki, siłą rzeczy, niewielkie. Żeby to jakoś wyszło w ustawionym czasie to te naddatki też musiałyby być jednakowe w setce.

A ten mikronowy wymiar jak uzyskasz ? Stoperem ?

zdzicho pisze: ,ale szlifierzy jest nie tak wielu jak operatorów szlifierek.

Za to zdzichów dostatek.

InzSpawalnik pisze:. Pozniej rzuc mu pieniedzmi w twarz ( albo w jego kierunku ) i wyjdz bez slowa wkur... Rozumiesz ? Psychologia. .

Ale by moje pieski miały używanie

Wyprowadzić to nie problem, gorzej utrzymać. To pracuje w temp. 250 stopni. Nagrzewam, ostygnie i jest to samo.