Witam!
Pracuję na SL 2500 MC, z dialogiem MAPPS II, maszyna z 2003 roku i mam porównanie z OKUMĄ LB25, z dialogiem IGF, maszyna z 1985 roku.

Jedno co mogę powiedzieć to, ogromna mimo 18-tu lat przepaść jaka dzieli te maszyny oczywiście na korzyść OKUMY, pod względem obsługi i ergonomii.
MAPPS II nie ma możliwości generowania cykli obróbczych.
IGF Okumy generuje pełen zakres cykli obróbczych.
Grafika MAPPSa II chyba jeszcze z czasów ATARI.
Obsługa MAPPSa pozostawia wiele do życzenia, wiele funkcji jest niezrozumiałych i zawiłych.
Korzystanie z bariery ochronnej w Mori Seiki jest zbyt sztywno związane z danym programem.
W OKUMIE korzystanie z bariery ochronnej jest powiązane tylko z przestrzenią maszyny i niema żadnego powiązania z wykonywanym programem.
W Mori Seiki mamy możliwość (co może mieć tragiczne skutki) obrotu głowicy narzędziowej w dowolnym miejscu przestrzeni roboczej.
W OKUMIE niema takiej możliwości, dopiero po odjeździe osią +X lub +Z do stycznika daje nam możliwość obrotu głowicy narzędziowej, w bezpiecznym miejscu.

Mori Seiki potrzebuje miesięcznie przeszło 30 litrów, oleju maszynowego do smarowania, przy 16 godzinnym dniu pracy.

Na plus Mori Seki można powiedzieć, możliwość Edycji aktualnie pracującego programu bez resetowania, go i wprowadzania na nowo po wykonaniu zmian.

Dlatego wolałbym jednak pracować na OKUMIE, jest bardziej przyjazna i łatwiejsza w obsłudze.