"Z przeprowadzonej analizy wyników badań doświadczalnych można wysnuć następujące wnioski przydatne dla projektantów zabezpieczeń przeciwhałasowych:
we wszystkich zbadanych próbkach materiałów ziarnistych występuje wyraźny wpływ grubości warstwy na wzrost pochłaniania dźwięku. Niezależnie od ich struktury oraz gęstości objętościowej, wzrost grubości warstwy powoduje wzrost średniej wartości współczynnika pochłaniania dźwięku;
na kształt charakterystyki pochłaniania dźwięku ma wpływ struktura materiału ziarnistego bez względu na jego rodzaj. Granulaty z polipropylenu, keramzytu i styropianu można zaliczyć do materiałów dźwiękochłonnych wąskopasmowych ze względu na pasmo częstotliwości (poniżej 1 oktawy), w którym występuje największe pochłanianie dźwięku. Wraz ze wzrostem grubości warstwy częstotliwość rezonansowa, dla której występuje największe pochłanianie dźwięku, przesuwa się w kierunku częstotliwości średnich (1000–1600 Hz);
charakterystyki pochłaniania dźwięku granulatu gumowego oraz piasku kwarcowego są zbliżone kształtem do charakterystyki granulatu z wełny mineralnej. Można te materiały ziarniste zaliczyć do materiałów dźwiękochłonnych szerokopasmowych (o szerokości ponad 4 oktawy), przy czym granulat gumowy ma właściwości pochłaniania dźwięku prawie identyczne jak granulat z wełny mineralnej. Piasek kwarcowy charakteryzuje się znacznie mniejszym pochłanianiem od granulatu gumowego w zakresie częstotliwości 500–2500 Hz. Natomiast w zakresie częstotliwości niskich, poniżej 315 Hz, pochłanianie dźwięku przez piasek jest lepsze niż przez granulat gumowy;
gęstość objętościowa zbadanych materiałów ziarnistych ma najmniejszy wpływ na charakterystykę pochłaniania dźwięku.
Nie stwierdzono znaczącej różnicy nawet w przypadku porównania granulatów ze styropianu (1 kg/m³) i polipropylenu III (630 kg/m³).
Podsumowanie
Poszerzone badania doświadczalne wybranej grupy materiałów ziarnistych potwierdziły ich właściwości dźwiękochłonne (zasygnalizowane po wstępnych badaniach sondażowych z 2007 r. [1]), a co za tym idzie przydatność zastosowania w nowych rozwiązaniach elementów ściennych zabezpieczeń przeciwhałasowych. Z przeprowadzonych badań wynika, że ze względu na pasmo częstotliwości, w którym występuje największe pochłanianie dźwięku, materiały ziarniste można podzielić na wąsko- i szerokopasmowe. Do pierwszej grupy można zaliczyć granulaty z polipropylenu, keramzytu i styropianu. Do drugiej – granulat gumowy i piasek kwarcowy, podobnie jak w przypadku granulatu z wełny mineralnej.
Obie grupy materiałów ziarnistych mogą mieć zastosowanie praktyczne. Granulaty o pochłanianiu wąskopasmowym w zakresie częstotliwości 500–2000 Hz mogą być bardzo przydatne jako dodatkowe warstwy dźwiękochłonne w panelach – elementach ściennych ekranów akustycznych, gdzie wpływają na zwiększenie jednoliczbowych wskaźników izolacyjności Rw i DLR.
Pierwsze innowacyjne rozwiązania paneli ekranów akustycznych z warstwami keramzytu oraz granulatów z tworzyw sztucznych otrzymanych z recyklingu charakteryzują się bardzo dobrymi parametrami akustycznymi, gwarantującymi konkurencyjność w stosunku do paneli akustycznych z klasycznymi warstwami dźwiękochłonnymi. Piasek kwarcowy ma szczególne zastosowanie jako rdzeń dźwiękochłonny w przegrodach dźwiękoizolacyjnych zabezpieczeń ograniczających źródła hałasu o bardzo wysokiej aktywności akustycznej. Duże nadzieje autorzy wiążą z granulatami gumowymi, zwłaszcza że otrzymuje się je z odpadów poprodukcyjnych oraz ze zużytych wyrobów gumowych. Mogą one występować w postaci granulatów, ale także w postaci płyt ze sklejonego granulatu gumowego. Tego typu warstwy gumowe mogą mieć zastosowanie w elementach ściennych zabezpieczeń przeciwhałasowych, wpływających na zwiększenie ich izolacyjności akustycznej. Zamieszczone wyniki badań potwierdzają w końcu, że wszelkiego typu granulaty wytworzone z przeróbki odpadów z tworzyw sztucznych mogą znaleźć zastosowanie w nowych rozwiązaniach przegród dźwiękochłonnoizolacyjnych. ".
źródełko: https://www.izolacje.com.pl/artykul/dro ... ie-dzwieku
