wirtualnyjan pisze:to nóż nie ma znaczenia jaki wezmę, liczy się tylko jaka płytka?

Panie studencie, nikt się za Pana nie nauczy, radziłbym wziąć do ręki dowolny katalog firm typu Sandvick, Seco, Mitsubishi, Iskar, Walter itd i poczytać o doborze płytek w zależności od zastosowań i od obrabianych materiałów.
W teorii tokarza wygląda to w dużym uproszczeniu tak:
Bierzesz do łapki rysunek i :
1. dobierasz płytki ze względu na kształt płytki cobyś mógł obrobić zarys kształtu detalu. Np do rowka zewnętrznego na wałku dobierasz taki kształt płytki której kształt i rozmiary pozwalają ten rowek wykonać.
2. jakby jednocześnie dobierasz płytki ze względu na rodzaj obróbki: do obróbki zgrubnej czy wykańczającej.
I tutaj tkwi to co najtrudniejsze dla ciebie, płytki tego samego kształtu (znormalizowane) występują w 2 odmianach: o dodatniej geometrii kąta natarcia i ujemnej geometrii. Płytki o dodatniej geometrii wymagają noży (oprawek) innych niż płytki o ujemnej geometrii.
Płytki ujemne cechują się dużą trwałością oraz ekonomicznością pracy, do tego są 2-stronne, czyli oprócz tego że pojedyńcza krawędź obrobi więcej materiału (szczególnie ze względu na możliwość osiągnięcia kilkukrotnie większego posuwu) i trwałość, to ma jeszcze 2 x więcej krawędzi skrawających. Np płytka typu WNMG.... ma 6 krawędzi skrawających zamiast 3 krawędzi jak analogiczna płytka dodatnia WCMT.... .
Jednak coś za coś, geometria ujemna generuje duże opory i wymaga sztywnych obrabiarek. Co za tym idzie pewnych detali np wiotkich wałków może nie dać się obrobić płytkami ujemnymi a dodatnimi i owszem. Z powodu mniejszych oporów skrawania płytki dodatnie dedykowane są do obróbki wykańczającej lub do obróbki otworów przy pracy na dużych wysięgach coby nóż nie wpadał w drgania.
Ogólnie gdzie tylko się da stosujemy płytki ujemne, najlepiej również do obróbki wykańczjącej bo wychodzi taniej (ekonomiczniej).

O geometrii noża tokarskiego proponuję żebyś sam sobie poszukał odpowiednich rysunków, są w każdym poradniku i podręczniku.