DarkKnight pisze:O taka mała podpowiedź ...



ewentualnie :

Ja jestem "prawie" za opcją drugą proponowaną przez DarkKnight. W opcji pierwszej moim zdaniem jest błąd polegającu na tym że pozycja otworów po prawej stronie płytki nie jest podana. Najważniejsze przy rozpoczęciu wymiarowania jest określenie baz pomiarowych. Dobrze jeżeli są to bazy obróbkowe. Zatem przyjmując jako bazę oś otworu o największej średnicy, należy podać położenie wszystkich innych powierzchni, elementów względem niej. Z tym, że bazą oczywi,ście nie może być dowolna powierzchnia płytki a ta która współpracuje z jakimś innym el. (wałek, łożysko itp.)
jeżeli chodzi o wymiary w osi y również trzeba znaleźć bazę np. powierzchnia dolna i wymiarować wszytsko od niej, więc na rys 2 proponowanym przez darkKnight brakuje kilku wymiarów.
Jeżeli jest to jakaś praca wykonywana w ramach zajęć na uczelni to proponuję również większość (te które się da i ile się da) wymiarów umieszczać na przekroju a nie na rzucie - jedna z podstawowych zasad wymiarowania.
* Ponadto - uwaga do ciągle wspominanego rys 2 DarkKnight - jeżeli podajemy położenie osi otworów umieszczonych w szyku kołowym, wymiarując tak jak na rys 2 należy podać R a nie fi, Jeżeli podaje się średnicę należy poprowadzić linię wymioarową na średnicy a nie promieniu.
i ostarnia uwaga. Jeżeli przyjmiemy że otwór środkowy (o największej średnicy jest bazą) to musimy podać jego współrzędna w odniesieniu do innej powierzchni płytki (zewnętrznej lub któregoś otworu) np ,. tak jak zostało to zrobione w rysunku 1.
Zatem drogi kolego Snetripp jeżeli połączysz oba rys. zaproponowane przez DarkKnight masz szansę na 4 :d
Pozdr.