Widziałem taki patent na wibrujące długie śruby. Tulejka poljamidowa założona na gwint pociągowy (prawdopodobnie ułożyskowana, żeby się zaraz nie wytarła), jeżdżąca na tych samych prowadnicach co wózek osi. Taka podpórka podczepiona do wózka na cięgle o długości połowy trasy przejazdu. Jak wózek osi mija połowę to zaczyna ciągnąć tę podpórkę i jak dojdzie do końca to śruba jest podparta na środku. Oczywiście założone jest to po obu stronach, bo musi działać w obu kierunkach. Widziałem w ten sposób gdzieś zorganizowane 3m śruby 16-ki. Tam były po dwie podpórki na stronę, czyli pierwsza podpórka ciągnęła drugą i tym sposobem śruba miała podparcie co 1m w skrajnym położeniu wózka osi.

Przy takiej długości to nie powinno mieć większego wpływu na pracę, a wibracje będą bo trochę za cienka. Ja miałem krzywą, ale półmetrową. Odchyłka miała 0.3mm (15 cm od jednego brzegu) i to już powodowało zacinanie przy jeździe w jedną stronę. Miałem już ją wyrzucić, bo na tokarce nie dało rady jej wyprostować, ale zbudowałem stanowisko na prasie śrubowej z czujnikiem zegarowym i po godzinie zabawy wyprostowałem ją na 0.