Dobra tokarka wybacza błędy a na takiej delikatnej wszystko wychodzi na jaw. Sprawdź czy oś konika pokrywa się z osią wrzeciona, lub chociaż czy kły się schodzą. Przy nakiełkowaniu powinna być cisza.

Kp = koło pośrednie, którego liczba zębów nie ma znaczenia na uzyskaną wartość posuwu, jego liczba zębów podyktowana jest tylko wolną przestrzenią aby zazębić pozostałe koła.
Koło z korbką - z reguły pierwsze koło gitary ma małą liczbę zębów.

zuch1984 pisze:czy nóż tępy czy ostry, eh nie mam już pomysłu i sił.

Spokojnie, takie problemy bywają też na większych i sztywniejszych tokarkach.
Zauważ, że powierzchnia blisko uchwytu wychodzi Ci już całkiem przyzwoita. Im bliżej konika tym gorzej. Mały konik nie może stabilnie utrzymać grubego wałka, który niekoniecznie ma nakiełki w osi. W takim przypadku wałek toczy się w kłach a jeżeli w uchwycie , to możesz go chwycić tylko 8-10 mm aby mógł poddać się na boki a nie trząść konikiem.
Ponieważ tokarka nie należy do sztywnych musisz ograniczać opory toczenia przez zwiększenie kąta natarcia noża np. do 20° (szlifować tylko w głąb około 2 mm od krawędzi a nie całą płytkę, przy tym powstanie łamacz wióra) i kąt przystawienia zbliżyć bliżej 90°. Zwiększanie kąta natarcia szybciej tępi nóż, ale coś za coś. Promień zaokrąglenia wierzchołka noża szlifuj na około 0,2 mm.
Na koniec aby powierzchnia cała była jednakowa, bez przypadkowych rowków, przed toczeniem wykańczającym wyczyść prowadnice i śrubę pociągową z wiórów i nasmaruj olejem.
Czekam na film z gładkim wałkiem. Będzie dobrze.