W czasach PRL-u wiadomo jak było, oferta narzędzi była skromna i nawet zakłady państwowe czekały na realizację swoich zamówień. Z tego powodu produkowano to co było w miarę uniwersalne i nie czekało na kupującego w magazynie. Odbiorcą narzędzi skrawających był przemysł a maszyny były ciężkie i mocne. Nawet taka mała TSA 16 była zbudowana solidnie a nie tak jak teraz się robi. Mimo silnika tylko 0,37 kW , przy normalnym toczeniu i wierceniu obroty silnika nie spadają przy obciążeniu. OUSa nie miałem ale TSA tak i spokojnie do zgrubnej i średniej obróbki poleciłbym noże z ujemnym kątem pochylenia krawędzi skrawającej i to nawet z kątem przystawienia do 45° (oczywiście przy sztywnym przedmiocie). I takich noży wtedy było najwięcej dostępnych. Dzisiaj to zupełnie inna bajka, noży i płytek od metra.
Do OUSa , jeżeli chcielibyśmy nóż z krawędzią 0 lub dodatnią, to trzeba by kupować nożyki 6x6 albo 8x8 frezować (lub planować) od dołu (chyba że te wymiary s DTR-ki nie są rzeczywiste).
Co do podnoszenia się wierzchołka noża z krawędzią ujemną po ostrzeniu to teoretycznie może tak być i jest to zaletą, zależy ile zdejmie się z wierzchu. W większości przypadków jest płytka lutowana i jak się trochę uszczerbi to sporo trzeba zeszlifować.

W większości wtedy były używane noże z ujemnym kątem pochylenia krawędzi skrawającej i stąd ten milimetr, a po kilkunastu ostrzeniach noża wierzchołek był jeszcze niżej.