Faktycznie rozwiązaniem jest używanie nie zaangażowanych w danej kombinacji, pozostałych zębatek z zestawu- jak słusznie sugerował kolega wt .
W układzie zębatek pracujących w jednej płaszczyźnie, (3 dla gwintów prawych, 4 dla gwintów lewych), faktyczne przełożenie jest wynikiem ilorazu z1/z3 lub z1/z4, pozostałe zębatki są „wypełnieniem” koniecznym do mechanicznego sprzężenia ew. zmiany kierunku. Możemy użyć jakichkolwiek zębatek jako „wypełnienie” oczywiście jeśli tylko się zmieszczą i sprzęgną obie osie.
Ponieważ potrzebowałem gwintu o podziałce 2 zastosowałem z tabelki z1-63 z4-21, środkowe zębatki to „wypełnienie” oczywiście dorobiłem trzpień z gwintem żeby zamocować czwartą zębatkę.
W przypadku układu 4 zębatek gdzie 2 pracują na jednej osi, gdzie dochodzi 5 zębatka- nawrotnica, średnica nawrotnicy również nie ma znaczenia bo nawrotnica (z2) pracuje jako środkowe koło zębate między z1 i z3 a istotne jest stosunek kół skrajnych czyli z1/z3, oczywiście finalny wzór na przełożenie gitary jest z1/z3 x z4/z5. Nie stosowałem układu 5 zębatkowego ale wtedy trzeba dorobić opisywaną blachę do której jest mocowana z2 i gdzieś to ustrojstwo zaczepić.
Kolejna sprawa, która pomimo opisu kolegów, nie była dla mnie do końca jasna albo raczej nie zagłębiałem się w problem, bo nie miałem takiej potrzeby, była tabelka przełożeń gitary i relacja tych przełożeń do finalnie uzyskiwanego gwintu
Dla LD 550 podziałka gwintu śruby pociągowej = 3 przełożenie wewnątrz skrzyni na wałek wychodzący do napędu śruby pociągowej = 1/4.5,
p- podziałka gwintu toczonego (jaki chcemy uzyskać)
p=3n/4.5
n- przełożenie gitary liczymy w zależności od układu zębatek
dla mojego przykładowego lewego gwintu p = 3x(63/21)/4.5 =2
Pewnie wszyscy „starzy wyjadacze” to wiedza ale o ile nie sypnąłem jakiegoś kardynalnego błędu to mam nadzieję że usystematyzowałem informacje przedstawiane przez kolegów w innych postach.
