Trzeba czasem podejść do tego z przymrużeniem oka, szczególnie jak nie wychodzi.

Strasznie mi przeszkadza brak znajomości elektroniki. Właśnie się męczę z Eagle, żeby układ ogranicznika jakoś wyglądał.

kinats pisze:wiec zastanawialem sie nad takim czyms, zeby na strone zamontowac dwie takie, w opcji ze jak jedna jest w pozycji wysunietej, to zeby druga byla zsunieta.
Powinno to troszke poprawic chyba sztywnosc konstrukcji, z tym ze koszty wzrastaja troche bezsensownie ... ;/

Takiej kombinacji chyba jeszcze nie było, chociaż jak dobrze przejrzysz ten dział, to znajdziesz kilka "cudownych" pomysłów na prowadnice szufladowe.

Ja zastosowałem te prowadnice, bo w zbudowaniu Protezy chodziło mi właściwie o wszystko oprócz użycia jej do frezowania.

Do osiągnięcia takiej dokładności i sztywności żeby tę maszynę naprawdę wykorzystać w pracy, to musiał bym wydać kilka tysięcy na samą mechanikę. Więc nawet się nie starałem.

A co do postępów w pracy:

Prace ręczne na razie wstrzymane - suma braku czasu i chęci.

Od ostatniego postu dorobiłem sobie full professional przyrząd do mierzenia momentu obrotowego, i nawet coś tam zmierzyłem. Notatki gdzieś mi wcięło, ale wyszło na to, że z poruszaniem osi X i Y (nawet w tych "trudniejszych" miejscach) powinny sobie poradzić silniczki o momencie 0.2Nm.

Kupiłem też elektronikę, i nawet już częściowo zepsułem. Teraz "bendem naprawiau" - szczegóły w tym wątku

Przeprowadzam się na szybszy komputer - już postawiłem Slackware 11, teraz trzeba powtórzyć kompilację jaja z łatą RTAI, i EMC2. Ewentualnie instalnę sobie CoolCNC na chytrze zostawionej wolnej partycji.

Inf-el pisze:Czy prace z protezą utknęły w miejscu ?

Ciągle mam kilkutygodniowe przerwy, dlatego ta budowa się ciągnie od września. Ale ostatnio mam mniej pracy, więc dłubię powoli przy Protezie. Dorobiłem stolik, sprzęgła, dzisiaj akurat przygotowałem brakujące elementy do zamocowania silników.

Pozostało "nastroić" równoległości i prostopadłości, przerobić trochę oś Z, i przejść do elektroniki/elektryki/oprogramowania.

Inf-el pisze:A może pracujesz nad ciekawym oprogramowaniem do modelowania lub sterowania cnc ?

To też. Kompletuję sobie programy, które będę mógł używać pod Linuksem. Lada chwila coś się pojawi w dziale "Open Source"

Rok temu, tuż przed znalezieniem tego forum szukałem jakichś tanich rozwiązań i w hipermarkecie znalazłem prowadnice. Później zobaczyłem, że ludzie rzeczywiście tego używają, i dlatego się zdecydowałem.

Znalazłem trzy typy: (patrz zdjęcie)

- Górne. Te najcieńsze i najbardziej tandetne. Bardzo wiotkie. Dałem tylko w osi Z, po skróceniu. I tylko dlatego, że nie mogłem dostać trzeciej pary takiej jak chciałem.

- Środkowe. Najbardziej mi się podobają. Z plastikowymi koszykami, ale dobrze spasowane i sztywne. Będą w X i Y.

- Dolne. Najmasywniejsze, ale jest wyczuwalny luz, i brak sztywności - za dużo elementów (trzy segmenty). Użyję je na półkę do skanera płaskiego.

Tych "Precyzyjnych prowadnic szufladowych CNC" z Allegro nie miałem w ręku.

Moim zdaniem mniejsza czy większa elastyczność kształtowników z blachy to jest najmniejszy problem. Przykręcam na trzy śruby do płyty, i jest sztywno. Ale przy tej budowie prowadnicy wózek musi być jeden, i dosyć wąski. Przy większym wychyle robi się dźwignia.

Teraz wymysliłem, że można spróbować kupić najdłuższe dostępne prowadnice w ilości * 2, rozebrać, i wsunąć dwa koszyki do jednej. A może rozciąć koszyki, rozsunąć, i połączyć dystansem. Ale wysuw znacznie się zmniejszy. Żeby uzyskać 200mm trzeba by mieć prowadnicę 350 - 400 mm. Są wogóle takie? I jak to będzie wyglądać przy pracy, z tymi masztami.

Uff... Właśnie skończyłem pracę na dzisiaj. Dlatego Proteza powstaje w takich bólach. Ale od środy będzie chyba szansa trochę podciągnąć prace.

Co do prowadnic - dobrze wiedziałem, że są elastyczne. Miałem nadzieję, że przykręcone parami do płyt trochę się usztywnią, ale niespecjalnie to się da zauważyć. Przede wszystkim paskudna jest praca nad zamocowaniem ich w maszynie. Zrobiłem własne otwory, bo te fabryczne są koślawe. Trzeba przy tym uważać (mocowanie w imadle), żeby kulki nie odcisnęły się w swoich żłobkach - potem czuć przeskok w tym miejscu.

Na razie robię dalej tak jak było pomyślane. Ale później pewnie pomyślę o jakichś prowadnicach na bazie wałków szlifowanych.

Myślałem też o konstrukcji z kształtowników stalowych, bo mam spawarkę (chociaż słabiutką), ale obróbka drewna jest jednak znacznie łatwiejsza. A taka konstrukcja szafkowa jest dosyć sztywna. Nawet niepotrzebnie tak solidna - patrz prowadnice.

Tak, będę się wysilał żeby to dzałało pod EMC2. Ewentualnie w razie problemów na początek pod tym dosowym softem, jak mu tam (o ile zadziała pod FreeDOS-em). Staram się trzymać z dala od Windowsów.

Właśnie się przymierzam do różnych przekształceń plików STL. Przekroje dla jakiejś drukarki objętościowej są w zasięgu amatora. To jest najwyżej ćwierćhardcore grafiki wektorowej 3D.

Inf-el pisze:Rapid Prototyping - też bym chciał. Ale jeszcze nie wiem jak do tego podejść.

To jest naprawdę bardzo odległe zamierzenie. Na razie rozważam generowanie poziomic z projektu 3D.

Inf-el pisze:Czy te prowadnice szufladowe już zamontowałeś ?

Tak, są już w "nadbudówce" w dwóch osiach, dyskretnie schowane. Już ich nienawidzę.

Niniejszym prezentuję budowane preze mnie urządzenie z płyty wiórowej. Główna część konstrukcji jest już gotowa. Pozostało dorobić lub poprawić kilka(dziesiąt) detali, poskręcać to wszystko, zamocować silniki, okablować, dołączyć elektronikę.

Wybrałem jej nazwę "Proteza"

Pierwszy raz projektuję i wykonuję narzędzie o takiej skali złożoności. Mogę powierdzić, że jest to bardzo pouczające, bo popełnia się dużo błędów. Jest świetna okazja, żeby skonfrontować swoje wyobrażenia o różnych rozwiązaniach z rzeczywistością.

Będę się starał opisać wszystko obszernie, bo ciągle ktoś pyta ile kosztuje zbudowanie takiej zabawki z drewna, jak zrobić, itd. Przy czym konstrukcję można jeszcze uprościć, a koszty nieco zbić, głównie na elektronice. Jak ktoś się zna, i ma czas.

Założenia:

Ma to być narzędzie eksperymentalno - treningowo - poglądowe o prostej i taniej konstrukcji. Nie przewiduję obróbki metali, ani nawet żadnych twardszych materiałów. Zamierzam używać tego do ułatwienia sobie życia przy niektórych pracach (przenoszenie rysunków, delikatne trasowanie). Oprócz tego Proteza ma w przyszłości skanować płaskorzeźby, może jakieś eksperymenty z Rapid Prototyping - ale najpierw muszę nauczyć się budować układy z mikrokontrolerami, i programować je.

Konkrety:

Jest to ploter trzyosiowy ze stałą bramą.
Pole robcze: 200 x 200 x 120 mm.
Silniki: Bipolarne. 0.95 - 1.2 A. Moment obrotowy nieznany.
Sterownik: Brak. Będzie prawie na pewno Alfa-3 z Mixpol-u.
Prowadnice szufladowe.
Śruby M10x1.5, nakrętki podwójne z brązu.

Koszty:

Płyty wiórowe z cięciem na wymiar: 68 zł.
Okleina: 16 zł.
Osiem łożysk d=8, D=24: 30 zł.
2m szpilki budowlanej M10: 10 zł.
Cztery pary prowadnic szufladowych: 44 zł.
3 silniki krokowe: 50 zł.
1m kątownika alu 50x30x3: 37 zł.
1m kątownika alu 30x20x2: 20 zł.
Próg dębowy: 20 zł.
Różne śruby, podkładki, nakrętki, wkręty: ~30 zł.
Pręt z brązu 350x20: 45 zł.

Razem: 370 zł.

Trochę części mi zostało: np. pręt z brązu zużyłem w 1/4, zostanie po 1/4 kątowników, pudło śrubek, najdroższą prowadnicę szufladową też wykorzystam do czego innego. ALe użyłem też kilku detali które miałem w domu. Kilka drobiazgów jeszcze trzeba dokupić, więc koszt zbliży się do 400 zł.

Brakujące narzędzia : ~80 zł (np. narzynka M8 z oprawką, wiertła, tulejka której sam nie byłem w stanie dorobić).

Elektronika: Minimum 450 zł (o tym później - to dopiero będzie ubaw).

Robocizna: Bezcenna.

Budowa:

Zacząłem w połowie września od zamówienia płyt wiórowych w Leroy-Merlin/arkadia. To był błąd. Te mniejsze wymiary były wykonane gorzej - pewnie prowadzą ręcznie (dlatego trzeba dopłacić). I to widać. Tylko kilka kątów prostych udało im się jako-tako trafić. Rozmiary też ustawione z precyzją stolarską. Na szczęście jakoś chyba wybrnąłem.

Około dwieście pięćdziesiąt otworów w drewnie, kilkanaście w aluminium, trochę podfrezowań zrobiłem na moim pantografie (z zablokowanym ramieniem wrzeciona). Mam małe pole manewru, 200x290mm, więc większe elementy musiałem robić z dwóch, a największe płyty nawet z trzech zamocowań. Ale i tak jest to chyba najlepiej wykonana część roboty. Trwało to przez październik, listopad, i grudzień, z długimi przestojami, bo miałem dużo pracy.

Toczenie nakrętek, czopów, itd. na Einhell-u w grudniu i styczniu.

Najtrudniejsze było wymyślenie elementów tak, żeby były możliwe do własnoręcznego wykonania posiadanym sprzętem.

Konstrukcja jest trochę dziwna. Jakoś tak mi samo wyszło. Wymyśliłem tą kompaktową budowę z jedenastu prostokątnych kawałków + stolik + wózek Z, szczegółowe rozwiązania wymyślałem w trakcie budowy. No i po złożeniu jest jak widać.

Prawie wszędzie jest możliwość regulacji. Już widzę, że to będzie bardzo przydatna opcja. Zabawa się dopiero zaczyna!

CD (chyba) N...