Pisząc "A MMA" wiedziałem że to nie jest do końca ścisłe ale... Nieścisłość polega na tym że tam nie jest napisane MMA tylko jest rysunek oznaczający spawanie elektrodą otuloną (takie zdjęcie znalazłem) ja zatem miałem napisać? Na klawiaturze nie mam takiej literki .

==0
____\_


Lepiej?

jednak w serwisie tego nie potwierdzili ani nie zaprzeczyli.

O czym świadczy taka informacja? O tym że ktoś sprzęt robi, ktoś robi do niego pseudo instrukcję obsługi, ktoś to sprzedaje, ktoś kupuje i nikt nie ma pojęcie do czego służy jedna z TRZECH gałek nawet ktoś kto to naprawia nie wie do czego to służy. Jak w takim razie serwis po naprawie stwierdza czy urządzenie po naprawie działa prawidłowo skoro nie wiedzą do czego jest ta gałka?

Mogę pocieszyć was tylko tym że Kemppi jest też dobre w te klocki a dokładnie Kemppi Polska. Ostatnia wersja instrukcji po polsku do panela MXE (tak naprawdę to nie ważne do czego) jest z 2003 a anglojęzyczna i inne z 2005r. Niby nic ale jest trochę zmian w programie i jest więcej możliwych parametrów do zmiany o których polska instrukcja nic nie mówi. Instrukcja po polsku jest zupełnie oddzielna robiona chyba na kolanie bez numeru wersji (tak jak inne języki które są w grupach po kilka języków w jednej książeczce więc można sprawdzić która jest najnowsza). Ta instrukcja jest pobrana z oficjalnej strony Kemppi.

Może to jest od ustawiania "indukcyjności" a właściwie to dynamiki łuku?
Skoro pozostałe dwa regulują prędkość podawania drutu i napięcie to by innego wyjścia nie było. Tylko to trochę śmiesznie wygląda bo akurat ta gałka ma opis "A MMA" co by wskazywało na to że nic nie ma wspólnego z trybem spawania MIG/MAG. Ciekawe bo istnieje możliwość taka że w trybie MiG/MAG ta gałka reguluję dynamikę łuku ale nie jest to w żaden sposób oznaczone.

Generalnie w spawarkach MIG/MAG o stałym napięciu (z angielska oznaczane CV ) ustawia się napięcie na źródle (potencjometr może oczywiście być gdzie indziej), na podajniku ustawia się prędkość podawania drutu. Prąd w takim wypadku jest wynikiem obu wartości i przy stałym napięciu zwiększając prędkość podawania drutu zwiększa się prąd.Im większa średnica drutu tym większy prąd przy tej samej prędkości podawania drutu i napięciu. Jeśli używamy cienkiego drutu to przy maksymalnej prędkości podawania drutu podajnika możemy nie osiągnąć maksymalnego prądu spawarki.

Używając drutu grubszego czynnikiem limitującym nie będzie już prędkość podawania drutu tylko maksymalna wydajność prądowa źródła. Jak widać w tej spawarce albo nie ma zabezpieczenia nad prądowego albo jest ustawione na więcej niż 250 i to sporo. Spodziewać by się należało przegrzania lub spalenia przy takich parametrach na dłuższa metę.

W spawaniu MIG/MAG są różne sposoby przechodzenia metalu z drutu do spoiny:
-grubokroplowy
-zwarciowy
-natryskowy
-rotacyjny

Zwarciowy - niskie napięcie, niski prąd, mała długość wolnego wylotu elektrody - 6-12mm(długość drutu od końcówki prądowej)

Natryskowy - wyższe napięcie (więcej niż ok 24V) wyższy prąd i dłuższy wolny wylot elektrody 15-25mm (w czystym CO2 nie osiągalne musi być mieszanka Ar lub He)

Rotacyjny - przy jeszcze wyższym prądzie kropelki nie są natryskiwane osiowo lecz wirują i ruchem spiralnym są przenoszone do spoiny (amatorsko raczej nie osiągalny ze względu na prąd i prędkość podawania drutu źródło i podajnik nie wydolą takich parametrów).

Przy cienkich elementach lub spawaniu w pozycjach przymusowych raczej spawanie zwarciowe grubsze elementy w pozycji poddolnej spawanie natryskowe.

Nie podałem konkretnych wartości bo one silnie zależą od siebie.

Lutospawanie to drutem miedzianym a nie stalowym bo stalowym się spawa.
W lutospawaniu jest niższa temperatura topnienia spoiwa w wyniku czego ocynk się nie uszkadza. Spawając drutem stalowym elementy ocynkowane wydzielają się bardzo szkodliwe dymy. Ciekawe jest to że lutospawanie daję spoinę która po drugiej stronie też jest ładnie wypełniona kapilarnie przechodzi na drugą stronę .