Tygle lutownicze mają jeden feler- powierzchnia cyny zawsze pokrywa się "kożuchem" i lutowanie płytek przy mniejszych punktach lutowniczych i większym zagęszczeniu jest utrudnione. Należało by wprowadzać płytkę do lutowania przesuwając ją po powierzchni lutu tak aby czoło płytki odgarniało utlenione lutowie. Kiedyś stosowano specjalne oleje które w tyglu zabezpieczały powierzchnię przed utlenianiem, ale nie dość że na płytce zawsze pozostawał ten syf który wymagał mycia to jeszcze to najczęściej kopciło jak cholera, dlatego wymyślili falę w której kaskada zawsze była wolna od tlenków. Ale po lutowaniu w tyglu można zastosować "odmuchiwanie" np. opalarką ( natychmiast po wyjęciu) i w ten sposób pozbędziemy się nadmiaru lutowia.