Hmm.. wiertarka... to nie najszczęśliwszy pomysł z kilku powodów.

Może się okazać, że luzy tulei wrzeciona, łożyskowania samego wrzeciona, uniemożliwią wykonanie tego detalu, bo będzie tak rzucać i szarpać na boki, że poszarpie materiał i połamie frez. Maszyna musi być bardzo sztywna. Również stolik z detalem w stosunku do korpusu głowicy (i narzędzia). Bo nieraz zaciski na okrągłej kolumnie nie są wystarczająco stabilne na boczne siły próbujące obrócić na niej wrzeciennik. Wszak typowy dla wiertarek jest nacisk pionowy, równoległy do kolumny.
Radzę zrobić próbę na jakim kawałku po pokasowaniu luzów.
Poza tym mocowanie frezu w uchwycie wiertarskim z trzpieniem z płetwą, mocowanym w gnieździe stożkowym wewnątrz wrzeciona(jeszcze może wyrobionym) bez dociągania śrubą oprawki do gniazda(jak w typowych frezarkach), może pod wpływem drgań (szarpań frezu) powodować zluzowanie i wypadanie oprawki w czasie pracy, a w konsekwencji połamanie frezu.

Ale jak nie można inaczej, to do wykonania tego konkretnego grzebienia najlepiej
- użyć frezu HSS co najmniej 4 lub nawet 6 piórowego, bo ta blaszka jest dość cienka(2mm), a więcej ostrzy nie będzie tak szarpać.
- obroty jak największe,
- smarować olejem czy chłodziwem by wiór nie kleił się do frezu,
- materiał tak zamocować, by stolikiem krzyżowym najeżdżać na frez w kierunku od siebie→na kolumnę wiertarki (wtedy nie będzie tak mocno próbować obrócić głowicę na kolumnie w bok),
- po ustawieniu frezu na odp. głębokość skrawania (niedużą, myślę 2-3mm na raz ze względu na wiotkość maszyny, a jak będzie dobrze szło to ew. więcej) i stolika w osi poprzecznej do ruchu roboczego, zablokować wszystkie blokady osi przesuwów nie biorące udziału w danym ruchu roboczym, czyli blokadę wysuwu tulei wrzeciona w korpusie głowicy, poprzecznego przesuwu stołu, itd..

Jaką masz tą wiertarkę kolego?

P.S. Wszyscy na forum jesteśmy kolegami, niezależnie czy mamy 15 czy 115 lat, Ok?

Frezować zawsze można nawet i gwoździem, zależy jakiego efektu takiej roboty sie spodziewasz.
Otóż frez do drewna


ma inaczej ukształtowaną geometrię powierzchni i krawędzi biorących udział w skrawaniu drewna, niż frez do aluminium, np jednopiórowy,

nie dla pięknego wyglądu, tylko dla uzyskania konkretnych parametrów obróbki dla tego narzędzia, oraz wyglądu i chropowatości powierzchni obrobionej materiału(o wydajności nie mówiąc)
Dla aluminium ze względu na jego właściwości fizykochemiczne, jak twardość, ciągliwość, skrawalność, tendencję do tworzenia narostów na krawędzi skrawającej i zalepianie kanału wiórowego (które rzutują w konsekwencji na uzyskana powierzchnię) powierzchnie czynne, np pow. natarcia ma duży(do30-35°) dodatni kąt(rys. "rake angle"), oraz pochylenie linii śrubowej(rys. "helix angle"),


w odróżnieniu od płytkowego węglikowego frezu do drewna, który ma ten kąt i pochylenie zerowe(jest w zasadzie płaską płytką), lub o niewielkiej dodatniej wartości, bo spiczaste ostrza widiowe lubią się kruszyć, a materiał (drewno, zazwyczaj suche) i tak nie tworzy trwałych, przylepiających wióry narostów (o ile w ogóle je tworzy).

Aluminium "nie lubi" węglika właśnie z tych powodów.
To już lepszy byłby do tego frez do drewna całowęglikowy (podobny trochę do tych do metalu)...