jasiu... pisze:Roman, ale szyba też może być wygięta.. Poza tym może się potłuc

"Prawo Murphy'ego mówi...", ale ja nie zakładam od razu najgorszego, zazwyczaj przemysłowe są (prawie) idealnie równe (co można łatwo sprawdzić), a przynajmiej poniżej dokładności wskazań popularnych czujników..
Owszem, płyta byłaby jak najbardziej wskazana, ale mało kto posiada, zwłaszcza działając amatorsko..

oprawcafotografii pisze:Istotna jest tylko odleglosc zegarow od osi i to tylko po to zeby
podczas kalibracji koniec czujnika trafial w to samo miejsce punktu na ktorym
kalibrujemy czujniki.
Oś może być dowolnie krzywa etc.

Tu bym z kolegą polemizował, ale jako, że nie posiadam takowego przyrządu nie mogę przedstawić namacalnych dowodów, więc uznaję racje kolegi.
Co nie deprecjonuje zasadności stosowania zwłaszcza amatorsko, prostszych przyrządów.

Szkło też jest dobre, bo położone na stół nawet mocno "podziobany" ustawia się w wyśrodkowanym położeniu powierzchni stołu (bez pokazywania wszystkich nierówności, krzywizn, oczywiście usuwając przedtem jakieś wystające zadziory).

oprawcafotografii pisze:Taki przyrząd się kalibruje przed każdym pomiarem

No, to chyba oczywiste.
Jednak odległości od osi gniazd zegarów, ich równoległość do siebie i trzpienia, oraz prostopadłość środkowego trzpienia do belki musi być zachowana, inaczej żadna kalibracja nie pomoże (choćby tylko krzywy trzpień).
Tych wymagań nie ma jednozegarowy, zawsze będzie symetryczny do siebie. Mankamentem może być odwracanie tarczy od obserwatora, oraz wymóg zapamiętywania wyników do porównania w poszczególnych położeniach.

Czołem koledzy! Piszę dzisiaj, bo wczoraj jeszcze byłem w Manchesterze.
Kolega clipper7 ma rację, ale tylko częściowo. Taki dwuwskaźnikowy jak ten z linku to owszem , tu dokładność musi być bardzo wysoka(symetria), bo pomiar jest wynikiem różnicy wskazań obu statycznych zegarów na raz.

Natomiast przy jednowskaźnikowym przyrządzie symetrie pomiaru zapewnia się poprzez obrót ramienia ze wskaźnikiem dookoła osi(wrzeciona) więc jakbyśmy nie skonstruowali uchwytu i jak by nie był zamocowany(krzywo w chwycie) to i tak symetrię pomiaru zachowamy.
Jak taki wygląda to widać w linku poniżej (wystarczy wpisać "tramming" w Google i kliknąć "grafika" w narzędziach), nie będę szczegółowo opisywał każdego, bo konstrukcji jest multum, a zdjęcia najlepiej to pokażą.
https://www.google.pl/search?q=centerin ... l&tbm=isch

Ja na przykład wykorzystuje do tego ramiona wykręcone z podstawki statywu magnetycznego (zamiennie z podstawką)

które wkręcam w nagwintowaną tulejkę, którą z kolei zaciskam w oprawce ER we wrzecionie. Jest on praktycznie tożsamy i funkcjonalnie i konstrukcyjnie z fabrycznym przyrządem firmy NOGA Można nawet przyczepić magnetycznie(podstawką) do wrzeciona, i też będzie to tak samo działać, a ma jeszcze tę właściwość, że im dalej od osi obrotu odsuniemy zegar (czyli okrąg pomiaru), tym mniejsze uchybienia nieprostopadłości stołu do wrzeciona jesteśmy w stanie wykryć (wystarczy dać dłuższe ramiona).



Dla ułatwienia pomiaru, jako że stół posiada przeszkadzające przy obrocie dookoła osi wrzeciona rowki, możemy zastosować pośrednią płytę szklaną (tafla szklana wylewana na ołów jest zazwyczaj bardzo równa i jednakowej grubości)

pierścień łożyska, lub inne równe detale


W każdym bądź razie taki pomiar w niczym nie ustępuje dokładnością powyższemu, zależy tylko w zasadzie od sztywności użytego statywu i klasy wskaźnika, a jest prosty do wykonania (ew. kupienia), i nie ma co prochu wymyślać