Jeszcze jedno co mógłbym koledze zasugerować, to zainstalowanie silnika z obrotami ~2x większymi od wymaganych i zastosowanie np pasowej przekładni zmniejszającej obroty, a przez to zwiększającej moment obrotowy (wg wzoru http://www.automatykaonline.pl/poradnik ... .php?id=37 ), co jest przydatne zwłaszcza przy wierceniu, gwintowaniu narzynką bądź gwintownikiem, itp.

Witam kolegę,
na większość pytań znajdzie kolega odpowiedzi w postach tego forum, ale postaram się podpowiedzieć co nieco.
ad1. Mam tokarkę także z uchwytem 125mm i silnikiem 1kW (szczotkowy) z przełożeniem bezpośrednim (tylko różna średnica kół pasowych silnika i wrzeciona) i elektr. regulatorem obrotów

Muszę powiedzieć, że zwłaszcza przy wierceniu większymi wiertłami ≥13mm (na małych obrotach) moment obrotowy jest niewystarczający i potrafi się zatrzymać. Więc dobrze byłoby zastosować albo mocniejszy silnik (najlepiej 3f z falownikiem, zaletą 3f jest też większa od komutatorowego masa wirnika-czyli moment), albo przekładnię pośrednią.

ad2. Przekładnia pasowa klinowa jest wystarczająca, poza tym w sytuacji awaryjnej (np wjechania suportem w uchwyt) może być swoistym bezpiecznikiem(uślizg), poza tym tańsza w wykonaniu.
Jeśli w napędzie ma być zastosowana przekładnia pośrednia inna niż na paskach klinowych, to można klinową zastosować jako pierwszy stopień od silnika.

ad3. Łożyska stożkowe są chyba najpopularniejszym sposobem w łożyskowaniu wrzecion amatorskich tokarek, dość prostym w wykonaniu i dającym w nieskomplikowany sposób kontrolę nad luzami wrzeciona. Ja radziłbym koledze zastosować do tego smarowanie olejem .Wiele opisów takiego rozwiązania znajdzie kolega na forum. Jak wyosiować uchwyt do wrzeciona też było szeroko omawiane.
(Pardon, muszę lecieć)