Porządna robota!
Jeśli łożyska wrzeciona mają być smarowane olejem (o ile pamiętam) przed złożeniem pomyśl jeszcze może o zrobieniu wizjera inspekcyjnego (wskaźnika poziomu) we wrzecienniku?


http://www.elesa-ganter.com/pl/28/sp/73 ... gn-743/eg/
http://www.hydroma.pl/optyczny-okr%C4%8 ... -5672.html
http://allegro.pl/wskaznik-poziomu-olej ... 11593.html
http://allegro.pl/wskaznik-poziomu-olej ... 12065.html
http://www.greyfin.pl/?oil-levels-windows,39

No i bardzo dobrze pomyślane.

Krystian pisze:nie potrzebnie w ogóle zastosowałem łożyska kulkowe

To nie tak, może niepotrzebnie Cię wystraszyłem. Same kulkowe też by wystarczyły, ale stosowane jako jedyne są kompromisem w prostych konstrukcjach. Myślę że jak już, to możemy to zrobić dobrze. Dodanie oporowego załatwi sprawę w 100%. Tym bardziej, że chodzi o śrubę pociągową do toczenia wzdłużnego, którego w ogóle wszystkich operacji tokarskich jest najwięcej.

Krystian pisze:zostawić te łożyska kulkowe które są odporne na obciążenia promieniowe i po zewnętrznych stronach maszyny wstawić łożyska oporowe odporne na obciążenia wzdłużne, i nie kombinować z nakrętkami wewnątrz tylko dać je po zewnętrznych stronach tak jak wspomniane łożysko oporowe... ?

jak najbardziej

Mam trochę ciężką głowę (po weselu i poprawinach u kolegi ) więc pozwól, że odpiszę jutro.. Wybacz..

[ Dodano: 2012-08-27, 13:29 ]
Z tych rysunków wynika, że chcesz śrubą jako cięgłem ściągnąć (napiąć) łożyska kulkowe na jej końcach. Można oczywiście zrobić takie uproszczenie, ale trzeba liczyć się z tym, że napinanie łożysk zwykłych w celu wykasowania luzu na śrubie będzie mało praktyczne, z racji konstrukcji takiego łożyska która powoduje przy mocniejszym napięciu utrudniony obrót śruby, a przy słabszym zaś nie za bardzo będzie kasować ten luz, który w dodatku dość szybko się powiększy.
Lepszym rozwiązaniem byłoby zastosowanie zespołu łożysk skośnych (kulkowych lub wałeczkowych jak we wrzecionie) jak te z lewej na rysunku poniżej (oczywiście między pierścieniami wewnętrznymi łożysk nie byłoby dystansowego jak na rys.)


Innym prostym rozwiązaniem jest zastosowanie z jednej strony śruby oprócz łożyska zwykłego, łożysk oporowych (1 lub 2), np z tyłu.
Ale oczywiście sposób do wyboru.

P.S. A to tak, do przejrzenia
http://concretelathe.wikispaces.com/How ... ross+Slide

Tak jak pisałem, proponuję kolego zaprojektować sobie spokojnie suport, Mając możliwość projektowania jak Ty w CAD (bodajże), możesz sobie potem zaprojektowany suport "obwąchać" ze wszystkich stron, sprawdzić jaki wałek wejdzie nad suport, sprawdzić czy nie ma konstrukcyjnych konfliktów, w razie czego przeprojektować. czy odchudzić, bo nie ma co przy tak małej maszynce robić potężnych części. A potem do tego dorobić resztę.
Jeśli masz kolego możliwość, to obejrzyj i pomacaj gdzieś sobie przed projektowaniem taką małą tokarkę w realu (jeśli nie miałeś wcześniej takiej "w ręku), bo fotografie choćby najlepsze, nie oddają skali. Będziesz miał doskonały pogląd na to co chcesz zrobić. Możesz je spotkać np. w "Leroy Merlin" czy "Praktikerze", jak piszą koledzy, najpewniej w dużym mieście koło Ciebie, (można zadzwonić i zapytać czy są), chyba że masz jakiegoś znajomego który takową posiada.
To naprawdę dużo daje.
Co do wrzeciennika, pomysł dobry, zaprojektuj tylko jakieś małe zamki do złożenia obu części, zawsze to sztywniej niż przykręcone gładkie do gładkiego.

W parametrach tokarek podaje się m.innymi dwa parametry:
- 1. średnicę toczenia nad łożem, czyli wysokość między łożem a osią wrzeciona, czyli kiedy toczymy np koło pasowe, tarczę itp, nie nad suportem,
- 2. średnice toczenia nad suportem, czyli wysokość między górna powierzchnią sań poprzecznych a osią wrzeciona, co jest ważne przy toczeniu dłuższych wałków, w kłach, itd, bo mówi nam jakiej max. średnicy długi wałek możemy toczyć nad suportem np w kłach.

Ano, najlepiej zacząć od końca, czyli najpierw od zaprojektowania (wykonania) suportu razem z sankami poprzecznymi, narzędziowymi (imaka), które mogą być na obrotnicy (do toczenia krótkich stożków), i imakiem nożowym (trzeba wybrać czy noże 10x10, czy12x12 (16x16 to już w większych tokarkach, ja bym wybrał 12x12, mniejsze zawsze można włożyć do większego imaka). Projektując imak należy pamiętać, że wytaczaki montuje się wyżej w imaku, wiec "przelot" imaka do mocowania noża musi być większy niż tylko na trzonek 12x12 (ok 20~22). Pamiętać też należy przy konstruowaniu suportu o wysokości między górną pow. sanek poprzecznych suportu a wierzchołkiem noża (czyli naszą osią wrzeciona - jeśli wychodzi mniej niż zakładaliśmy należy podnieść imak). Czyli musimy sobie założyć jakiej średnicy wałki długie możemy toczyć. Na zdj. drugim widzimy jak podniesiono imak, ale można też zrobić "grubszy" spód imaka jak na zdj. 3, albo oba rozwiązania razem


Jak już będą znane poszczególne wymiary suportu i wysokość od powierzchni ślizgowej pryzm (lub wałków) łoża do wierzchołka (czyli "czubka") wkręconego w imak typowego noża (można dać ciut więcej, bo noże są różne), to będzie wysokość od pryzmy łoża (lub wałków) do osi wrzeciona.
Różnice w konstrukcji wrzeciennika w zależności od wysokości suportu widać na tych dwóch zdjęciach (nie mówiąc o wys. konika)

Nawet gdybyś dał M10, to nie byłaby za wielka przesada. Sam się kiedyś przekonasz, że drgania od noża mogą odkręcić każdą śrubę.
Dlatego też staraj się otwory pod śruby robić w złożonym i ustawionym względem siebie najdokładniej jak się da komplecie obu skręcanych potem razem części.
Pogłębienie pod łeb śruby może być luźniejsze, ale otwór-prowadzenie śruby im mniejszy ma luz, tym mniejsza możliwość późniejszego "rozjechania" w czasie eksploatacji.
W razie gdyby się okazało, że trzeba skorygować ustawienie, to wystarczy podpiłować odpowiednio otwór-prowadzenie śrub(y), a luz we pogłębieniu pod łeb powinien wystarczyć do nowego położenia.
Więc po złożeniu obu części tak jak mają być skręcone, najlepiej najpierw przewiercić otwory "pilotowe" mniejszym wiertłem, potem wymaganym pod gwint śrub (wszystkie!), a po rozłączeniu części - przelotowe i pogłębienia pod łeb.

Można też po skręceniu, ew. korekcie, i stwierdzeniu, że ustawienie jest idealne(!), obie części zakołkować aby się nie przestawiały.
-kołki str. 27 http://cromwell.pl/images/pdf/pol12_section6.pdf

profil "C" jest znacznie sztywniejszy od "L", ale można też zastosować bardzo dobre, dość dokładne wymiarami i sztywne, zamknięte profile stalowe (są do dostania w składach budowlanych, składnicach metali, i o ile się nie mylę również w składach typu Obi czy Praktiker)
http://www.czarmet.com.pl/katalogproduk ... okatne.php
Mam z takich stół pod moją tokarką, piłą ramową, i nie mam zastrzeżeń.

Krystian pisze:jakim celu na wrzecionach pomiędzy łożyskami stosuje się taki rowek wzdłuż wałka

do obsadzenia klina koła pasowego (bo niekoniecznie musi być na końcu, choć to niezbyt wygodnie przy zmianie pasków) lub zębatego, w zależności od tego jak skonstruowany jest napęd od silnika, (rzadko)
http://mmu.ic.polyu.edu.hk/mu_proj/2001/proj_2001.htm

przekładnia pośrednia między silnikiem a wrzecionem (najczęściej - tzw. odboczka)



bądź (rzadziej) napęd gitary tokarki (napęd posuwów).
P.S. na tej stronie można obejrzeć niektóre podzespoły i części fabrycznych minitokarek (daje pewne wyobrażenie co i jak) http://littlemachineshop.com/products/p ... 1963256894

co do śrub, powinny wytrzymać zwłaszcza jak dasz utwardzane (są takie). I tak będą mocniejsze niż materiał w który będą wkręcane(aluminium), a w razie czego można tam gdzie będzie potrzeba rozwiercić i nagwintować na M8

Podpora wałków jest dobra. Jeśli ma być jednocześnie prawą podstawą do postawienia całej tokareczki na stole, to warto pomyśleć o podniesieniu całości trochę wyżej nad stół. będzie wygodniej wymiatać wióry i kręcić pokrętłami nie obijając palców.
Wystarczy do tej podpory dokręcić pod spodem klocek alu (dodając przelotowe pionowe gniazda śrub między wałkami, albo nawet wykorzystać te do zaciskania wałków przedłużając je tylko. Oczywiście pod wrzeciennik także.


Co do szerokości wrzeciennika. Jeśli dałoby się uzyskać między łożyskami 60-80mm to świat i ludzie. Ale oczywiście bierz pod uwagę możliwości.

Napisałem, że jeśli nie może być inaczej to i 32mm wystarczy, więc nie ma się co załamywać.
Na bodajże amerykańskim forum widziałem tokareczkę w której łożyska były tuż obok siebie i też musiało toczyć. Konstruktor nowej maszyny jak modelarz, musi przemyśleć projekt pod różnymi kątami, aby znaleźć kompromis między ideałem, a możliwościami. I najczęściej wychodzi koło tego drugiego. Dobrze, że można sobie podywagować "na desce", a nie w realu, a umiejętność projektowania w CAD czy innym programie, jak w Twoim przypadku, daje wspaniałe możliwości "obwąchania" projektu ze wszystkich stron, (bo jak to ktoś napisał: jeden obraz niesie więcej informacji niż tysiąc słów). A że to trwa.. no cóż, niektóre maszyny projektuje się latami..
Więc głowa do góry! Nie może być dłuższe (przynajmiej na razie), to będzie krótsze. I też musi starczyć.
Może za jakiś czas, kiedy nabierzesz doświadczenia w tej materii (czego Ci z całego serca życzę, bo "produkcja wiórów" to ciekawe zajęcie) uznasz, że można przerobić wrzeciennik na dłuższy. Dlatego można pomyśleć przyszłościowo i od razu zaprojektować dłuższe wrzeciono, wystawać z tyłu przecież może (ale to tylko taka luźna propozycja).
Nie poddawaj się, Jak masz dość, to odpocznij od tematu parę dni. Pomaga.
A żeby Ci się nie nudziło...
http://mmu.ic.polyu.edu.hk/il/integ_learn.htm trochę technologii fajnie pokazanej ( http://mmu.ic.polyu.edu.hk/il/mini_lathe/index_ml.htm -next, next, next,)
http://users.eastlink.ca/~jbentley/MicroMicro.html
http://www.aist.go.jp/MEL/soshiki/tokat ... -06-e.html
https://www.cnc.info.pl/topics60/frezar ... 667,10.htm
http://web.mit.edu/dfourie/www/lathe.html

i takie ogólne, ale ciekawe. można podejrzeć sporo ciekawych rozwiązań
http://www.mini-lathe.com/Links.htm
http://bedair.org/Lathelinks.html
Projekt konika
http://warhammer.mcc.virginia.edu/ty/7x ... tstock.pdf

Wtedy zostawałoby 32mm między łożyskami (o ile dobrze policzyłem). Prawda, że za bogato to to nie jest, jeśli nie można zastosować szerszego korpusu wrzeciona. Nie można?
Z teorii: im szerszy rozstaw łożysk, tym mniejsze bicie spowodowane luzem tylnego łożyska.
Obrazowo: masz 2 kijki (załóżmy-wrzeciona tokarki), jeden ma 10cm, drugi 50 cm.
Jeśli podeprzesz kijki z jednej strony w odległości 1cm od końca (będzie to nasze przednie łożysko od strony uchwytu), a drugimi końcami będziesz poruszał do góry i w dół o 3cm od osi (jako hipotetyczny luz na tylnym łożysku), to który wolny koniec kijka (czyli nasz uchwyt tokarski) bije mniej?

Ale od biedy to co masz wystarczy, bo i tak przyjmuje się środek podparcia mniej więcej w środku rolki łożyska, a Ty przecież kół do wagonów toczył nie będziesz. Poza tym stożkowe łożyska można dość precyzyjnie wyregulować. Najlepiej postarać się o łożyska precyzyjne, bodaj klasa dokładności wykonania min. P2
http://www.lozyska-sklep.com.pl/gamet/
http://www.lozyska-sklep.com.pl/timken/ ... _prec.html