Podzielam zdanie kolegi Andrzeja.

Jak wszedł, to i wyjść musi.
Weź pręt lub rurkę (ale takie żeby nie sprężynowały) takiej długości aby można było przez korpus wrzeciennika "od tyłu" postukać (koniecznie "na krzyż"!) w wystającą z gniazda boczną ściankę pierścienia i powoli wyjdzie na pewno.

No i gitara!

P.S. Znów potwierdziło się stare rosyjskie powiedzenie: "без стакана не разберёшься"...

Koledzy, jeśli w realu jest to samo co na rysunku (bo czasem rysunek przedstawia egzemplarz podstawowy, a potem są różne odmiany, wersje, modyfikacje itd, nie zawsze naniesione czy uwzględnione), to po odkręceniu pierścienia "P", nakrętek 40 i 41, oraz koła pasowego i co tam jeszcze z tyłu jest, wrzeciono musi wyjść "do przodu", no cudów nie ma!

Dość oryginalny ten "ściagacz".
Jeśli "ciągnie" nie w osi (a na to wygląda), to aby ruszyć wrzeciono trzeba użyć znacznie większej siły niż normalnie. Może być ciężko. Możesz spróbować tak: podkręcić nakrętkę ściągacza do oporu i puknąć przez klocuch w tył wrzeciona, powinno dać się wyczuć, że nakrętka lekko "zluzowała", podkręcić znowu i puknąć. I tak naprzemian.

proponowałbym zamiast stosów podkładek, które nie dają gwarancji stabilności, dać jakąś rurę o dużej średnicy (metalową, czy z czerwonego plastiku grubą kanalizacyjną, obcięte wiaderko itp można poszukać na złomie), która wejdzie na wrzeciono,

TomekMk1 pisze:Może ono jest dzielone i wychodzi na dwie strony?

nie jest.
Jeśli odkręcone wszystko co ma być odkręcone, to trzeba przytknąć do końca wrzeciona drewniany klocuch i niestety potraktować nielichym młotkiem. Musi wyjść.