jasiu... pisze:Bardzo często po toczeniu pokazują się naprężenia, które dociskają wał z jednej strony do kła. Po zdjęciu będziesz miał wtedy bicie nakiełka...
.. Warto zrobić z naddatkiem (ja zostawiam 2 mm), odmocować i zamocować na nowo przed toczeniem na gotowo.

Niektórzy przed ponownym zamocowaniem do ostatniego przejścia wrzucają jeszcze wałek na stół wibracyjny by się "wyskakał"...

Wtedy nakiełków nie zrobisz bardzo dokładnie, bo powierzchnia surowego wałka(walcowanego lub ciągnionego) nie jest tak dokładna. Po prostu robisz nakiełki z obu stron najbardziej centrycznie jak się uda, a potem bierzesz wałek w kły(po to nakiełki), zakładasz zabierak, i toczysz całość.



Nawet nie trzeba zdejmować uchwytu by obsadzić w gnieździe wrzeciona stały kieł, wystarczy zamocowany w uchwycie kawałek innego wałka zatoczyć w kształt kła, nawet jak uchwyt mocno bije, to taki świeżo zatoczony(!) kieł będzie idealnie centryczny.

Toczenie w kłach(kły z obu stron) daje pewność centryczności nawet kiedy odmocujesz i zamocujesz w nich wałek ponownie.

Jest taka stara tokarska maksyma:
Toczony w uchwycie przedmiot będzie tak długo idealnie centryczny, dopóki go nie odmocujemy (przemocujemy)!

Jeśli końce wałów są już przetoczone na wymiary jakie podałeś, to należy wolny koniec wału podeprzeć podtrzymką stałą, wtedy nie będzie bić,


i można zrobić dokładnie centryczny nakiełek w wolnym końcu,


albo centrycznie go podtoczyć, nagwintować, itp,