No i fajnie.....co by nie kombinować, to powodzenie przedsięwzięcia, zawsze zależy od wielkości młotka!

Avalyah pisze:Szlifierki nie mam, jak zahartować również nie za bardzo.

Do wyżej opisanych celów, nie jest potrzebna szlifierka CNC i hartownia z trzema piecami solnymi i jednym próżniowym!

Wystarczy gumówka (w rozumieniu szlifierka) oraz palnik i garnek z olejem rzepakowym.

Albo chwycić w miękkich szczękach imadłem za trzpień
i ołowianym młotkiem pi***olnąć w uchwyt.
Sam spadnie.....Mój spadł bez problemu.

Tak. "Zadrapanie" powstało. Liczyłem się z tym. Jest ono nieszkodliwe i nie wpływa na działanie uchwytu, ponieważ nie jest, to powierzchnia współpracująca. Śruba nie jest jako taka hartowana. Na pewno ulepszona cieplnie. Jednak z zadrapania tego nie oddzielił się materiał. Więc ten wiór nie jest skutkiem odkręcania. Nie chce mi się dociekać, czy w ogóle istnieje taka fizyczna możliwość, aby tej wielkości cząstka wniknęła, tak głęboko w uchwyt. Nieistotne. Najważniejsze, że udało się przywrócić do życia.

Obyło się bez dorabiania specjalnych kluczy.



Na stole frezarki założony uchwyt tokarski Ø200.
W nim poprzez miedziane podkładeczki chwycony pierścień moletowany.
Na śrubę założony uchwyt tokarski Ø100 i w rowki szczękotrzymacza powkładane kołki, które zaparły się o szczęki uchwytu tokarskiego.
W plecy uchwytu tokarskiego Ø100 wkręcone dwie śruby dla zaparcia się i profil w rękę.
Jakby teraz nie puściło, to następnym pomysłem była gumówka i tarcza do cięcia.
Zrobiłbym przy okazji pomoc dydaktyczną do szkoły, pod tytułem: "Przekrój przez uchwyt wiertarski".




No i po odkręceniu oczom mym ukazał się winowajca:



Ciekawe, czy to pozostałość po montażu. Wolę nie kierować myśli w tym kierunku, ponieważ firmę Bison darzę szacunkiem. Więc pozostaję przy wersji, że ten wiórek wpadł do środka podczas wiercenia.

Całe szczęście, winowajca nie narobił szkód, które uniemożliwiałyby dalsze użytkowanie uchwytu.
Całość wyczyszczona. Kropelka oliwy na gwint. Złożone i śmiga jak miło.

W tym miejscu pragnę podziękować kolegom, za pomysły, które wyewoluowały w postaci treści zamieszczonej na powyższych zdjęciach.

Tą centralną z malutkimi rowkami teowymi, w które wchodzą szczęki?
Niestety nie można jej ruszyć.....i tu jest pies pogrzebany!

Dobra. Podlinkowanie z Fejsbuka zadziałało, bo z dysku Gugla ni cholery nie trybi....

No żebym k****a mógł!!!

No świetnie Romek - jestem na tyle sprawnym google-poszukiwaczem, że te ryciny także sobie znalazłem. Fakt - są pomocne.
Dziś niestety się także okazało, że czas płynie dużo szybciej niż mi się wydaje i ochrona gwarancyjna jest już przeszłością.
Ale do rzeczy...

Otóż przy użyciu dość znacznej siły:

Uchwyt wiertarski zaparty w imadle, poprzez pryzmę i miękką szczękę oraz zablokowany na szybko dotoczonym kołkiem "antyobrotowym", poddał się w czasie trzeciego podejścia.

Przednia osłona zeszła i ukazały się wnętrzności:






Wszystko wygląda na zdrowe, niepołamane, nigdzie nic nie jest ukruszone, itp.

Jednak nadal nie mogę wykręcić żadną siłą szczękotrzymacza z korpusu.

Jakieś rady?

A jak to cholerstwo się rozbiera?