maciek95k pisze: ↑

22 sie 2023, 12:17

No to może podzielę się z Tobą informacją w jaki sposób ja coś takiego robię.
1. Patrzę w ilu mocowaniach trzeba wykonać detal
2. Liczę ilu narzędzi trzeba użyć
3. Szacuję ile zajmie mi wykonanie modelu i programu
4. Szacuję, ile jeden taki detal będzie się wykonywał na maszynie
Jak te dane mam, to trzeba sobie przyjąć, ile zajmuje operatorowi przygotowanie jednego setupu na maszynie (imadła i takie tam), tak samo określić ile mu zajmie przygotowanie jednego narzędzia (zapięcie w oprawkę, pomierzenie itd.).
Jak masz serię to z tych danych już idzie coś określić. Jak przyjmiesz sobie że w ciągu zmiany pracownik faktycznie pracuje np. 6h - to powinno to dawać całkiem miarodajne efekty. Oczywiście trzeba uwzględnić potem jeszcze jakieś dodatkowe operacje jak przygotowanie materiału (cięcie itd.), gratowanie, mycie ale to już zależy od Twojej firmy. Im większa seria tym bardziej się to będzie rozjeżdżać ale to chyba oczywiste.
Zrób sobie arkusz do w/w metody i zapisz jako szablon to potem będziesz tylko uzupełniał. W miarę upływu czasu człowiek się uczy jak manipulować poszczególnymi wartościami w zależności od stopnia skomplikowania elementu żeby wyniki były miarodajne. Warunkiem jest tutaj, żebyś dostawał feedback co ile trwało i sobie zbierał te dane. Mi się ta metoda sprawdza i po dwóch latach korzystania z niej dość często trafiam z szacunkami prawie że w punkt.
Dokładnych wzorów nikt Ci nie poda bo to zależy od elementu, maszyn jakimi dysponujecie, organizacją pracy w firmie, pracowników itd...

WZÓR pisze: ↑

22 sie 2023, 12:43

Wiesz ile razy operatorzy w trakcie pracy kombinują przy programach , ..... aby dłużej na stołku posiedzieć ?
Przestawiają rapidy ze 100 % na 25 % , posuwy zaniżają ze 100% na 80% ( są tacy , że tną na 50%)
..... , a jak spytasz co się stało to odpowiedzą : ,, bo nie szło .... "
Przy takich zdarzeniach programista nawet z 30 letnim doświadczeniem nie określi dokładnie kiedy robota zejdzie.

Mariusz.