No cóż. Każdy orze jak może.
Teoretycznie można i tak jak sobie koleżanka umyśliła. Wszak wszystkie drogi prowadzą do Rzymu. Będzie to jednak kłopotliwe jak diabli a efekt ostateczny raczej mizerny. Kłopotliwe bo najprawdopodobniej przy takim kształcie odlew ostateczny nie będzie chciał łatwo wyjść z formy bez jej rozbicia na kawałki. Mizerny bo żywica żeby zechciała dobrze uszczelnić gips musiałaby być rzadka jak woda. Epidian nie jest tak rzadki. Na dodatek przed nasycaniem gips musi być wysuszony do zera ponieważ utwardzacz Z-1 BARDZO nie lubi wilgoci. Bez uszczelnienia gips jest mocno higroskopijny (nie uda się go uszczelnić w całej bryle w 100%) a po zmoczeniu zwiększa swoją objętość co spowoduje popękanie i odłuskiwanie się powierzchniowo nałożonej skorupki żywicy. Nigdy tak zresztą nie robiłem więc na ten temat więcej się nie wymądrzam.
********
Gdzieś tam po drodze kolega kak napisał że "odlew gipsowy takich rozmiarów ważyłby 50 kg" stąd moje podejrzenie że być może nie zrozumiałem informacji o rozmiarach.

Jeszcze raz od początku
Przede wszystkim upewnię się co do rozmiarów dzieła. Na początku koleżanka napisała że to "kopyto" ma mieć obwód 60 cm. Czyli średnicę około 19 cm. Przy wysokości 10 cm miałoby objętość około 3 litrów. Jeżeli tak, to faktycznie można korzystając ze stworzonego już modelu styropianowego wykonać niewielką formę gipsową i w niej odlać docelowy detal z mieszaniny żywicy z dużą ilością piasku. Taki odlew byłby nie do zniszczenia w pracowni gdzie wytwarza się nakrycia głowy i wygodny w używaniu.
Jeżeli jednak było to przejęzyczenie i tak naprawdę chodziło o średnicę 60 cm to sytuacja trochę się zmienia jako że docelowa kształtka o takich rozmiarach ważyłaby przy tej technologii ponad 40 kg. Na mój gust trochę zbyt monstrualne dla kobiety dziergającej kapelusze. Proszę zatem Koleżankę o potwierdzenie wymiarów a potem powiem resztę, na podstawie własnych doświadczeń.

Chyba że po odczytaniu mojej wiadomości wysłanej na PW Koleżanka zniechęci się do samodzielnej "babraniny"

Przy okazji- do odlewów nie trzeba koniecznie kupować tego gipsu z Allegro. Ja do takich zadań używam najzwyklejszego gipsu budowlanego (tak się nazywa) który można kupić w sklepach budowlanych. Jest dużo tańszy, szybko tężeje. Jako substancję separującą przy pracach z żywicami (i nie tylko) można sobie samodzielnie zrobić roztwór parafiny (świeczki) w terpentynie kupionej w sklepie z farbami. Żeby rozpuszczanie parafiny w terpentynie przyspieszyć, można pojemnik z tymi składnikami wstawić do większego garnka z gorącą wodą. Uważać z ogniem- terpentyna jest palna. W ten sposób powstaje substancja podobna do pasty do podłóg. Używając takiej pasty można ją wcierać na zimno albo pędzelkiem na gorąco- wówczas staje się płynna. Można też pomagać sobie przy nakładaniu przez podgrzewanie choćby suszarką do włosów.
sam gips nie jest taki zły Kiedy się pozna kilka sztuczek i pokrętnych czasem technologii to można go nawet polubić. Z powodu ceny i innych walorów to bardzo pożyteczny materiał.

Maszynka jeszcze w trakcie ciężkiego porodu fotki z wcześniejszego etapu wrzuciłem w innym temacie https://www.cnc.info.pl/topics58/usztyw ... 235,10.htm
Na zdjęciach widać różne kolory odlewów epoksydowych. Detale kolumny osi z zrobione są z epoksybetonu w którym jako wypełniacz użyłem mikrokulki szklane (dla zmniejszenia wagi) W pozostałej masie wykorzystałem piasek kwarcowy.
Zabawa z odlewaniem dała mi sporo frajdy.

Żywica ta sama, bolesne doświadczenia też jak widzę podobne to i informacje zbieżne Chociaż.. z nowych eksperymentów: Ostatnio robiłem polimerobeton epoksydowy w wiadrach w porcjach około 10 kg jednorazowo. Epidian5 + Akfanil50. Normalnie wywołałoby to pożar a teraz nagrzało się raptem do 40 st.C Żeby nie było... składniki żywicy leżakowały w składziku ponad 20 lat :O Eksperyment zakończony sukcesem. Powstał odlew korpusu frezarki o wadze ponad 60 kg

Zależność jest oczywista- im grubsza warstwa, tym sztywniejsza i mniej podatna na wgniecenia skorupa. Nie wiem jaka jest późniejsza technologia używania takiego szablonu, czy stosuje się oprócz temperatury i pary jakiś nacisk... Jeżeli chodzi o tkaninę to dla trwałości i wodoodporności najkorzystniejsze jest stosowanie tkanin z włókna szklanego. Materiały tekstylne zamiast szkła też podnoszą wytrzymałość mechaniczną, jednak pod wpływem migrującej w głąb żywicy wilgoci mogą pęcznieć i zmieniać wymiary. Tkanina szklana poddaje się dość dobrze formowaniu jednak to nie guma i czaszy kulistej z jednej tafli nie uzyskasz. Na szczęście możesz tworzyć nakładające się na siebie oddzielne łatki i też będzie dobrze. Samo laminowanie możesz wykonywać za jednym zamachem aż do wystarczającej ilości warstw. Myślę że może to być dla tego zastosowania 3-5 warstw. Potem trzeba pozwolić skorupie utwardzić się i następnie gruboziarnistym papierem poprawić kształt. Chodzi głównie o usunięcie wystających, zbytnio podwiniętych do góry nitek lub narożników poszczególnych łatek oraz ogólne zmatowienie powierzchni. Kolejny etap to odkurzenie i można szpachlować z talkiem.Kiedy na styropianie jest już utworzona skorupa z tkaniny szklanej przesyconej żywicą, warstwa szpachli może być cienka. Sztywność i wytrzymałość dają włókna szklane, szpachlówka ma tylko wygładzić powierzchnię. Po utwardzeniu masy szpachlowej i ponownym przeszlifowaniu zgrubnym powierzchni będzie widać co jeszcze trzeba poprawić przez uzupełnienie żywicy z talkiem. Tak aż do zadowalającego wyglądu. Sama szpachla bez wstępnego laminowania może być stosowana jeżeli wyrób nie będzie poddawany zbytnim naprężeniom, naciskom czy uderzeniom czyli w zasadzie na wyrobach o charakterze dekoracyjnym. Kiedy będziesz robić próby, nałóż trochę szpachli na folię z reklamówki rozsmaruj na cienki plasterek a po utwardzeniu spróbuj to złamać Wytrzymałości wielkiej taka próbka nie ma niestety.

Lubię Ryż, Bardzo sympatyczną w obróbce jest żywica akrylowa. Nie ma przykrego zapachu, narzędzia po użyciu póki nie stwardnieją myje się zwykłą wodą. Trzeba by skontaktować się z tym sprzedawcą http://allegro.pl/zywica-akrylowa-odlew ... 58463.html Mam z nim pozytywne doświadczenia. Po zmieszaniu uzyskuje się substancję o gęstości ciasta na naleśniki które stosunkowo szybko gęstnieje. Można go w tym czasie używać do zaszpachlowania Twojej kształtki styropianowej stosowną warstwą, nawet do kilku mm, tak jak pokrywa się masą blaty tortowe. Przepraszam za te porównania ale najtrafniej chyba oddają metodę pracy. Po utwardzeniu tworzywo ma kolor beżowy i daje się pięknie obrabiać papierem ściernym a także polerować. Jest też dość odporne na temperaturę i oczywiście wodę. Jeżeli natomiast chcesz dalej eksperymentować z żywicą epoksydową to warto spowodować żeby była posłuszniejsza i nie spływała w czasie laminowania, żeby była mniej krucha, żeby potem dało się ją wygładzić papierami ściernymi. Jednym słowem trzeba z niej zrobić pastę do szpachlowania. To nie jest trudne. Wystarczy najpierw samą żywicę zagęścić mieszając ję długo i dokładnie z talkiem a kiedy masa jest już jednorodna, mieszać ją z utwardzaczem. Talk dostaniesz w sklepach z farbami, na stoiskach motoryzacyjnych czy w Allegro http://allegro.pl/listing.php/search?ca ... tring=talk Żeby żywica dobrze się utwardzała musisz oczywiście znać jej ilość w mieszaninie z talkiem żeby dać właściwą ilość utwardzacza. Jeżeli używasz utwardzacz PAC gdzie stosuje się go dość sporo, talk możesz dać do żywicy i oddzielnie do utwardzacza. Od ilości dodawanego talku zależy lepkość uzyskanej pasty i później łatwość obróbki. Całą zabawę ze szpachlowaniem możesz też wykonać po wstępnym zalaminowaniu styropianu z użyciem tkaniny szklanej. Tak jest nawet korzystniej. W ten sposób uzyskasz kształtkę odporną mechanicznie i gładką. Zrób sobie małą próbkę żeby przekonać się do tej techniki. Na pewno mniej potu wylejesz szlifując papierem ściernym do gładkości żywicę z talkiem niż laminat szklany.